Ραδιοφωνικά τραγούδια (Μια σχέση… αγάπης)

[dropcap size=dropcap]Μ[/dropcap]ε βάση το προηγούμενο θέμα που έγραψα την Τετάρτη (αυτό σχετικά με τον Jack Black), άρχισαν να μου δημιουργούνται διάφορα ερωτήματα. Hταν τελικά καλύτερο από την αρχική εκτέλεση; Πόσο καιρό έχουν οι TENACIOUS D να βγάλουν δίσκο; Τα γεμιστά με κιμά ή χωρίς; Υπάρχει τελικά ο Άγιος Βασίλης αλλά και… τι σκατά τελικά κάνει ένα τραγούδι ικανό για να γίνει επιτυχία στο ράδιοφωνο;

Το ξέρω ότι πολλοί από εμάς δεν συμφωνούμε με αυτά τα κριτήρια αλλά αν κάτσετε και το σκεφτείτε δυστυχώς έτσι είναι. Σε αυτήν την εξίσωση υπάρχουν πολλοί άγνωστοι παράγοντες που επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα.

Για αρχή το πιο σημαντικό. Η χώρα στην οποία παίζετε το τραγούδι. Σίγουρα το να είναι οι στίχοι γραμμένοι στην μητρική σου γλώσσα το κάνει αυτόματα πιο κατανοητό άρα και το δέχεσαι πιο εύκολα. Το μεγαλύτερο και καλύτερο “Hit” με γαλλικό στίχο να φέρεις πάλι σε Ρουβά θα το γυρίσουν οι περισσότεροι, επειδή απλά μπορούν να σιγοτραγουδήσουν (δυστυχώς όχι πάντα) μαζί του.

Μετά ακολουθεί η εκάστοτε μόδα. Και αυτή η μόδα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων έρχεται από το ‘Murica (fuck yeah). Ένα τεράστιο παράδειγμα είναι η γαμωDupstep. Περίπου 4-5 χρόνια πριν άκουγες παντού dupstep κομμάτια. Από «χαλιά» μουσικών εκπομπών μέχρι σε διαφημίσεις για το τελευταίο πανηγύρι στο Κάτω Παρτάλι με την έκτακτη συμμετοχή της Φιλιώ Πυργάκη. Φρίκη! Και μεταξύ μας, η εκάστοτε τάσεις τις μόδας καθορίζουν όχι μόνο τα ακούσματα και τις playlists του ραδιοφώνου, αλλά και πολλές άλλες πτυχές της καθημερινής μας ζωής (ακόμα και το τι θα τρώμε).

Το επόμενο συστατικό είναι το ότι πρέπει να είναι ακουστικά απλό. Όσο πιο απλό τόσο πιο γρήγορα το επεξεργάζεται και μετά το αφομοιώνει ο εγκέφαλος μας. Ειδικά αν πρόκειται (όπως είχαν πει και τα Ημισκούμπρια αρκετά χρόνια πριν) για σκυλοσουξεδάκια. Άσε που στην τελική ο μέσος όρος ταχύτητας των «σκληρών δίσκων» των επεξεργαστών που κυκλοφορούν γύρω μας δεν είναι και ίδιαιτερα… high tech.

Ίσως αυτό που θα αναφέρω τώρα μπορεί να ανήκει στην δεύτερη κατηγορία αλλά όχι εντελώς, κατά την γνώμη μου. Η πρωτοπορία, κάτι το καινούριο, κάτι το οποίο να μην έχουμε συνηθίσει. Που βέβαια μέχρι να αποφασίσει κανείς αν του αρέσει ή όχι το έχει ακούσει 1.000.000 φορές και θέλοντας και μη το έχει συνηθίσει, άρα έχει ουσιαστικά πετύχει τον σκοπό του. Και χωρίς πάντα να σημαίνει ότι είναι κάτι αξιόλογο.

Ένας ακόμα παράγοντας είναι και ο καλλιτέχνης (λέμε τώρα) που θα ερμηνεύει το τραγούδι. Ακόμα και η μεγαλύτερη σκατίθρα να είναι, αν το τραγουδάει κάποιο hot όνομα, θα παίζει από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Επίσης το κάθε τραγούδι έχει και διαφορετικά target group. Συνήθως hits γίνονται αυτά που θα απευθύνονται στα (χαζο) κοριτσάκια ηλικίας 14-18. Είτε γιατί θα είναι ερωτευμένες με το παλικαράκι που θα τραγουδάει και θα τον φαντάζονται ως τον φλώρο πρίγκιπα, είτε επειδή θα θέλουν κάποια στιγμή να μοιάσουν στην τραγουδίστρια.

Από την άλλη έχουμε και τις εποχές και τις γιορτές (κυρίως τα Χριστούγεννα) οι οποίες διαμορφώνουν τις επιλογές των τραγουδιών. Εκτός κai αν μένεις κάπου στην Σκανδιναβία. Εκεί πάω πάσο. Θα ακούς μια ζωή τα ίδια αφού καλοκαίρι χειμώνας είναι πάνω κάτω το ίδιο. Εδώ όμως… ας αναφέρει κάπου μέσα στο τραγούδι την λέξη «διακοπές» και θα κάνει θραύση.

Για το τέλος κράτησα κάτι πολύ κύριο. Την «πέραση» που έχει το κάθε μουσικό ιδίωμα σε διαφορετικές χώρες. Δυστυχώς για εμάς φίλοι μου, έννοιες όπως rock, metal ακόμα και alternative δεν είναι ακόμα αποδεκτές (και όχι ,rock δεν εννοώ τα 20 κομμάτια που παίζει ο Red Fm). Εμείς εδώ έχουμε μπουζούκια και κλαρίνα…. (meh).

Εν τέλει, μερικά από τα παραπάνω να έχει ένα τραγούδι τότε το ραδιόφωνο μαζί με τους ακροατές του θα το αγαπήσουν χωρίς δεύτερη σκέψη!