Βγες από το υπόγειο, μπες στο studio επιτέλους!

[dropcap size=dropcap]Λ[/dropcap]οιπόν καλά μου παιδάκια, αφού σήμερα κατάφερα να χωνέψω και την τελευταία λιχουδιά των Χριστουγέννων, είπα να κάτσω να γράψω έναν χρήσιμο οδηγό επιβίωσης για όσους αρέσκονται στο να γράφουν τραγούδια (κυρίως) στο σπίτι τους, κάνοντας τα θάλασσα στη μίξη/ενορχήστρωση/παραγωγή λόγω έλλειψης γνώσεων ή μιας δεύτερης φωνής που να σου λέει αυτό που υποψιάζεσαι μερικές φορές όπως: «Αυτό το σημείο είναι σκατά. Σβήστο/ξανακάντο!».

Και θα μου πείτε τώρα: «Σιγά ρε μάπα. Και ποιος είσαι εσύ να γράφεις τέτοιους οδηγούς; Ε;». Μα είμαι ένας από εσάς. Ένας συνθέτης/τραγουδοποιός που για 10 χρόνια, έχω αποθηκεύσει αμέτρητα τραγούδια στον σκληρό μου δίσκο, κάποια καλά, κάποια για τον πέοντα όπου όλα όμως, έπασχαν από ποιότητα ήχου και παραγωγής. Για να ξεκαθαρίσω κάτι… Ο οδηγός είναι κυρίως για αυτούς που γράφουν τραγούδια και όχι ορχηστρικά soundtracks.

Όλα ξεκίνησαν το 2004, όταν έπεσε στα χέρια μου στο Adobe Audition και τότε εγώ γρατζουνούσα την ακουστική μου κιθάρα. Άπειρες προσπάθειες να βγει αξιόλογος ήχος, παράλληλα με το μικρόφωνο Behringer -που το έχω ακόμα-. Θυμάμαι ηχογραφούσα διασκευές στο Holiday από τους Scorpions και το Wasting Love των Iron Maiden. Για πλήκτρα και λοιπά όργανα (ακόμα και τύμπανα) χρησιμοποιούσα rewire το Reason. Και όλα αυτά σε έναν υπολογιστή Pentium 4 με WINXP 2nd edition!

Δέκα χρόνια αργότερα και μετά από προσπάθειες για συνεργασίες με μπάντες – αυτός και αυτός ο οδηγός είναι το άλλο μου «απόσταγμα» – πήρα την απόφαση να μπω σε στούντιο και να ηχογραφήσω κανονικά, σε επαγγελματικά πρότυπα, ένα τραγούδι που είχα γράψει για την κοπέλα μου κάτι μήνες πριν.

[embedvideo id=”uy-GXknxZG4″ website=”youtube”]

Με άλλο σκεπτικό πήγα στο στούντιο και με άλλο έφυγα (ευτυχώς) και έπεσα λίγο έξω στον προϋπολογισμό από λάθη και όχι μόνο (ειδικό section παρακάτω). Για καλή μου τύχη, σαν άσχετος που ήμουν, έπεσα σε studio όπου ο άνθρωπος που το είχε (Βαγγέλης Σπανακάκης), του άρεσε το κομμάτι και με καθοδήγησε σωστά, πέρα από τις καθαρά υποχρεώσεις του και ότι επέβαλε το «τιμολόγιο». Αλλά αυτό ήταν καθαρά τύχη. Πήγα τόσο απροετοίμαστος, που δεν είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα αν πήγαινα σε διαφορετικό studio. Οπότε είναι ευκολάκι το #1…

Προετοιμασία

Ρε μάπα, να μην θυμάσαι τον τόνο του τραγουδιού που έγραψες ΕΣΥ; Να μην θυμάσαι τα ακόρντα; Το tempo; Και φυσικά για να τα αναφέρω αυτά είναι επειδή το έκανα ΕΓΩ! Στο πρώτο session, φάγαμε ένα ολόκληρο δίωρο γιατί εγώ ήμουν μπαμπουίνος και δεν θυμόμουν τα βασικά. Στίχοι, ακόρντα, αλλαγές, τονικότητες, ρυθμός κλπ, Είναι όλα ΔΙΚΗ σου δουλειά να τα ξέρεις απ’ έξω και ανακατωτά. Τουλάχιστον σημείωσε τα πριν πας…

Να έχεις βρει από πριν συνεργάτες

Αν είσαι απλά ένας τραγουδοποιός της διπλανής πόρτας και όχι το παιδί θαύμα που παίζεις ηλεκτρική κιθάρα, όμποε, τύμπανα και ινδικό σιτάρ -στα διαλείμματα που τραγουδάς όπερα-, πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον κάνεις ένα μόνο από αυτά σε καλό επίπεδο, πριν πας στο στούντιο, βρες τη session μπάντα σου. Όταν είσαι στο mixing room η ανυπομονησία να βγει το κομμάτι, αυξάνεται. Οπότε, αν περιμένεις τότε να τους βρεις, είναι πιθανό να επιλέξεις λάθος. Και μιλάω για αυτούς (σαν εμένα) που για ένα studio session μαζεύουμε τα λεφτά μας, κουκί-κουκί και δεν έχουμε κανέναν χορηγό (μπαμπά) να μας λαδώνει. Εγώ ήμουν τυχερός, που ο Βαγγέλης Σπανακάκης τραγούδησε, έπαιξε πιάνο, μπάσο και συμπλήρωσε λίγα κιθαρίστικα leads χωρίς να μου ζητήσει λεφτά για τις παραπάνω παροχές.

Χημεία!

Το ότι μπορεί να μπήκες στο studio για ένα και μοναδικό single, χωρίς βλέψεις για δισκογραφία ή live εμφανίσεις, δεν σημαίνει ότι αυτοί που θα επιλέξεις να απαρτίσουν τους συνεργάτες σου μπορεί να είναι απλά και μόνο, καλοί μουσικοί. Πρέπει να μπορείς να τους εμπιστευτείς (ικανότητα αλλά και εχεμύθεια στη τέχνη σου) αλλά και να έχεις το θάρρος να τους ζητήσεις να παίξουν ξανά και ξανά το μέρος τους, μέχρι να είναι όπως το θες. Χωρίς προστριβές… Ακόμα καλύτερα;

Προετοιμασία Νο.2

Αυτό είναι συνέχεια του πάνω… Προετοιμασία των συνεργατών σου. Από τη στιγμή που δεν είστε κανονική μπάντα και δεν έχετε συνθέσει μαζί το κομμάτι, όσο καλοί και να είναι σαν μουσικοί αυτοί που θα έρθουν, υπάρχει περίπτωση να παίζουν ότι να ‘ναι. Και αυτό γιατί: α) Νόμιζαν ότι θα είναι πιο εύκολο αφού, σιγά, ένας ερασιτέχνης τραγουδοποιός είσαι και β) αντιλαμβάνονται αλλιώς τη μουσική (συγκεκριμένα το κομμάτι αλλά και γενικά), από σένα. Οι ώρες στο στούντιο τρέχουν αδυσώπητα. Μην τις σπαταλάς…

Να ξέρεις πως θες να ακούγεται το κομμάτι

Προφανώς για να μπεις στο στούντιο και να ξοδέψεις τόσο χρήμα, δεν σου αρέσει (τουλάχιστον ηχητικά) το demo σου. Έχε στο μυαλό σου τραγούδια και καλλιτέχνες για να καθοδηγήσεις τον άμοιρο ενορχηστρωτή σου. Δεν είναι μάγος, ούτε έχει την υποχρέωση να στα βγάζει με το τσιγκέλι. Προφανώς και δεν μπορείς να τον κατατοπίσεις με απλή ορολογία. Δεν την ξέρεις, μην την χρησιμοποιείς τότε γιατί φαίνεσαι αστείος. Και κάτι ακόμα…

Μη φοβάσαι την εξέλιξη

Το κομμάτι μου ακουγόταν λίγο διαφορετικό σαν instrumental demo. Και το βασικότερο; Είχε ελληνικό στίχο! Αργότερα το πήρα απόφαση για κάποιες αλλαγές που θα το έκαναν (όπως και έγινε) καλύτερο ΤΡΑΓΟΥΔΙ. Ένας γνωστός μου είπε κάποτε: «Μην ξεφεύγεις στο ελάχιστο από την αρχική ιδέα». ΠΑΠΑΡΙΕΣ! Η αρχική ιδέα είναι το γόνιμο χωράφι. Αν ένα χωράφι το κοιτάς, θα φας χώμα. Θέλει σκάλισμα, πότισμα… ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ!

Άκου κάποιον που ξέρει

Αν έχεις την απαιτούμενη χημεία με τον ενορχηστρωτή/παραγωγό σου, πράγμα που σημαίνει ότι του έχεις εμπιστοσύνη (στις ικανότητες και την ειλικρίνεια του), άκουσε τον. Μπορεί να έχει διαφορετικά ακούσματα από σένα και η αλλαγή που σου προτείνει, να μην σε καλύπτει. Άκουσε την όμως, γιατί έτσι μπορεί να σου έρθει ΕΣΕΝΑ μιαν άλλη ιδέα, πιο κοντά στα δικά σου ακούσματα που γεννήθηκε επειδή έβαλες το μυαλό σου να δουλέψει. Το έβαλες να βρει λόγο να αρνηθεί την προηγούμενη πρόταση…

Μη μετράς τα λεφτά

Εντάξει, όλοι πρέπει να κρατάμε ένα όριο στον προϋπολογισμό. Αν κάνεις σωστά όλα τα παραπάνω, θα σου μείνει «μαρουλάκι» για να δοκιμάσεις «ομορφιές». Κάποια έξτρα πλήκτρα, κάποια breaks, κάποια παιχνιδιάρικα φωνητικά. Μπορεί να ταιριάζουν, μπορεί και όχι. Αυτό σημαίνει κάποιες έξτρα ώρες στο studio, δηλαδή λεφτά. Μην τα τσιγκουνευτείς. Άκουσα με έκπληξη τον Βαγγέλη Σπανακάκη να μου λέει ότι οι περισσότεροι μουσικοί είναι βιαστικοί και δεν δίνουν το «έξτρα» που χρειάζεται ένα κομμάτι.

Μην σκέφτεσαι το επόμενο, πριν τελειώσεις

Είμαστε δημιουργοί, σε καταλαβαίνω. Αλλά προσπάθησε να είσαι συγκεντρωμένος. Έχεις μια ιδέα για άλλο κομμάτι. Ηχογράφησε την πρόχειρα στον υπολογιστή σου και άσε την στην άκρη. Επεξεργάσου την όταν τελειώσεις 100% και από το mastering του κομματιού που μπήκε στο studio. Μην αποσπάς την προσοχή σου.

Αυτά λοιπόν… Αν έχω ξεχάσει κάτι θα επανέλθω με κάποιο Υ.Γ./update. Μην ξεχνάτε να ροκάρετε και να δημιουργείται. Και όποιος θέλει, ας κάνει κλικ, στο hauntedworlds.eu το καθαρά, καλλιτεχνικό μου σπίτι.

Κουκουρίκου…