Ripper: Όταν η Visceral Games είχε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ιδέες στην ιστορία του gaming

Ripper: Όταν η Visceral Games είχε μία από τις πιο αμφιλεγόμενες ιδέες στην ιστορία του gaming

Μία από τις απαιτήσεις πολλών horror fans, ήταν και είναι η δημιουργία ενός παιχνιδιού, βασισμένο σε έναν από τους πιο τρομακτικούς δολοφόνους στην παγκόσμια ιστορία. Έναν άνθρωπο, τον οποίο δεν γνωρίσαμε ποτέ, δεν τον μάθαμε ποτέ και παρ΄όλα αυτά κατάφερε να σπείρει τον τρόμο στην Βικτωριανή Αγγλία σκοτώνοντας ιερόδουλες στον δρόμο.

Το μόνο που μας έχει μείνει για να αποδειχθεί η ύπαρξη του είναι τα προσωπικά του γράμματα. Πολλοί τον έχουν ως δολοφόνο, άλλοι ως μια εκκεντρική φιγούρα με δικό του κοινό και θαυμαστές. Κανείς δεν αμφισβητεί τα εγκλήματα του που ήταν απάνθρωπα, αλλά κανείς επίσης δεν αμφισβητεί και ότι από άποψη έρευνας, ο Jack The Ripper είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες διαχρονικώς.

Αυτήν την προσωπικότητα λοιπόν, η Visceral Games, η εταιρεία πίσω από το Dead Space franchise, θέλησε να την χρησιμοποιήσει προκειμένου να δημιουργήσει ένα horror παιχνίδι πρώτου προσώπου με τίτλο Ripper. Όμως οι απόψεις που θα αναπτύσσονταν σε αυτό το παιχνίδι, έφεραν διχόνοια στην εταιρεία της EA, που εν τέλει θα οδηγούσε και στην τελική ακύρωση του project, μετά από ενάμιση χρόνο ανάπτυξης.

To 2008 λοιπόν, η Visceral αρχίζει την ανάπτυξη του εν λόγω παιχνιδιού. Η δράση θα λάμβανε χώρα σε δύο μέρη. Στο Λονδίνο αλλά και στο μυαλό του ίδιου του δολοφόνου. Το πρώτο ερώτημα που έθεσαν στο μυαλό τους οι developers ήταν το πως θα φτιάξουν την ιδανική προσωπικότητα για τον Ripper. Και αμέσως η ιδέα έπεσε. Τι, αν ο Jack The Ripper, έκανε όλους αυτούς τους φόνους στο μυαλό του, νομίζοντας πως καθαρίζει τους δρόμους της πόλης από τέρατα, που θέλουν να την καταστρέψουν, τα οποία είναι μεταμφιεσμένα σε ιερόδουλες και απλούς καθημερινούς ανθρώπους;

H τρελή ιδέα είχε ήδη αρχίσει να λαμβάνει σάρκα και οστά. Ο Jack στο μυαλό των developers θα ήταν ένας ψυχασθενής, που είχε οδηγηθεί σε αυτήν την κατάσταση, μετά και την δολοφονία της γυναίκας που αγαπούσε, μιας ιεροδούλου, από δύο κλέφτες.

Εκείνος, θα κατηγορούσε τις συναδέλφους της, αφού εκείνες θα έφταιγαν που δεν προστάτευσαν την αγάπη του. Αλλά επειδή ακριβώς, ένα μυαλό σαν του Jack δεν θα μπορούσε να το χωνέψει αυτό, αποφάσισε να δει τον εαυτό του ως έναν επαναστάτη κατά των μυστικιστικών πλασμάτων που περιτριγυρίζουν τις βραδιές το Λονδίνο.

Η δράση του παιχνιδιού θα λάμβανε χώρα σε ένα “βρώμικο” Λονδίνο κατά το 1888-1890, την περίοδο δράσης του Jack. Η ομάδα λοιπόν με βάση και το Assassin’s Creed, το οποίο είχε καταφέρει με βάση ιστορικά στοιχεία, να χτίσει την δικιά του ιστορία από το μηδέν, ξεκίνησε τα πρώτα concept art. Η πόλη σχεδιασμένη να νιώθεις την βρωμιά και την διαφθορά και την παράνοια μαζί. Η κύρια δράση θα λάμβανε χώρα σε κατακόμβες, σε στενά, όπου άλλωστε εκεί δολοφονούσε ο Ripper και σε υπονόμους, όπου εκεί θα κρυβόμασταν από τυχόν αυτόπτες μάρτυρες και αστυνομικούς. Σαν να μην έφτανε αυτό, θα περιελάμβανε και αληθινές τοποθεσίες, σημαντικές για το παιχνίδι, όπως το Big Ben και το Στόουνχετζ.

Ο Jack θα μπορούσε να κρυφτεί σε σταθμούς τρένων, θα μπορούσε να κάνει blend με το κοινό, προκειμένου να μην γίνει αισθητός από τους πάντες, κάτι που η Visceral δανείστηκε από το Assassin’s Creed, ενώ παράλληλα θα διέθετε έναν λωστό μαζί του, προκειμένου να εκτελεί τα θύματα του. Μιλώντας για τα θύματα του, πάρτε και άλλη μια μακάβρια πληροφορία. Η ομάδα, ήθελε να δώσει 100% ρεαλισμό στο να νιώσεις ότι όντως είσαι ο Ripper, που αναζήτησε και βρήκε φωτογραφίες της νεκροτομής των θυμάτων και ανέπτυξε τους στόχους που θα είχαμε στο παιχνίδι, με βάση τα πραγματικά θύματα του Ripper

Αλλά η βασική ιδέα, ήταν ότι ο Jack στο μυαλό του σκοτώνει βαμπίρ και για αυτό τα θύματα, ταυτόχρονα έκαναν και επιθέσεις στον δολοφόνο. Τα boss fights του παιχνιδιού, θα είχαν μια αίσθηση Bloodborne, με την έννοια ότι θα ήταν δύσκολα και το design των αντιπάλων θα ήταν τέρμα απόσκοσμο και αηδιαστικό. Ο Jack θα ήταν ένας κλασσικός τύπος με ένα μεγάλο μαύρο καπέλο, ένα κοστούμι με μια καπαρτίνα μαύρη από πάνω και μια αυτοσχέδια γκρι μάσκα, συνοδευόμενος φυσικά από το μπαστούνι και τον λοστό του, τα οποία και τα δύο, θα είχαν (στο μυαλό του πάντα) υπερφυσικές δυνάμεις.

Αλλά τα πλάνα για το παιχνίδι ήταν πάρα πολύ μεγάλα και έτσι η Visceral Games, είχε αποφασίσει να κάνει και ένα μικρό prequel για το παιχνίδι με τίτλο Ripper: Chapter Zero εμπνευσμένη από το Dead Rising 2: Case Zero, το οποίο είχε πάει πολύ καλά για το main game, Dead Rising 2. Στο Chapter Zero, θα βλέπαμε τον Ripper και τον χαρακτήρα του, ονόματι απλώς “Jack”, όπως θέλανε να τον φωνάζουνε, να περνάει τον χρόνο του στο ψυχολογικό άσυλο που τον έχουν κλείσει και εν τέλει να δραπετεύει και να αρχίζει να διαπλάθει την ιστορία και ταυτοχρόνως τον κόσμο, στον οποίο εμείς θα παίζαμε στο main παιχνίδι. Η κάθε λεπτομέρεια στο παιχνίδι, ο ανοιχτός κόσμος, όλα θα είχαν να κάνουν με το πως είχαμε χτίσει εμείς τον κόσμο μας στο Chapter Zero.

Τι εννοώ; Δανειζόμενοι RPG στοιχεία, οι επιλογές που θα κάναμε ως Ripper, σχετικά με τις αναμνήσεις μας και με τις φοβίες μας από τον κόσμο, θα έχτιζαν το περιβάλλον του Λονδίνου στο οποίο εμείς θα παίζαμε αλλά και τους εχθρούς που θα αντιμετωπίζαμε, ενώ ταυτόχρονα, ο Ripper θα παρουσιαζόταν ως ένας αντί-‘ήρωας κυνηγός βαμπίρ, ο οποίος κάνει τα πάντα να καθαρίσει τον κόσμο από τα βρώμικα στοιχεία και να τον κάνει ένα καλύτερο μέρος για τον ίδιο. Σταδιακά, όπως μαθαίνουμε, η ιστορία θα έπαιρνε μια πιο σκοτεινή τροπή και ο Ripper θα άρχιζε να βλέπει ολοένα και περισσότερα τέρατα και θα είχε μεγαλύτερη γκάμα δολοφονιών.

Ο χαρακτήρας για κάθε δολοφονία που θα διέπραττε θα έπαιρνε πόντους και θα μπορούσε να διαλέξει περισσότερα outfits και όπλα για τον Ripper, ενώ το DLC του παιχνιδιού, είχαν ως βασική ιδέα να τον θέσουν αντιμέτωπο με έναν από τους μεγαλύτερους φανταστικούς ντετέκτιβ όλων των εποχών, τον Sherlock Holmes και το τέλος του, θα είχε τον Ripper να δραπετεύει εν τέλει και τον Holmes να παραδέχεται για πρώτη φορά, πως κάποιος τον κέρδισε.

Η ιδέα αρχικά, έγινε δεκτή από την EA, όμως σταδιακά, καθώς έβλεπαν ότι οι απαιτήσεις για το project και ταυτοχρόνως για άλλα παιχνίδια αυξανόταν, με αποτέλεσμα έτσι να μεγαλώνει και το budget, η Electronic Arts έκανε περικοπές και ταυτόχρονα ακύρωσε ορισμένα project. Δυστυχώς το Ripper έμελλε να είναι ένα από αυτά και έτσι δεν θα μπορέσουμε να μάθουμε ποτέ, πως θα παίζαμε με αυτόν τον χαρακτήρα και την διαφορετική οπτική σε αυτήν την προσωπικότητα και τις πράξεις του.

Related post

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *