End of the Year’s List: Φίλιππος Συμεωνίδης

[dropcap size=dropcap]Τ[/dropcap]ο 2014 δεν ήταν καθόλου κακό, πέρα από τα κλασσικά εικονογραφημένα κάθε χρονιάς, είχαμε και τις legendary στιγμές, άπλετο υλικό να κράξουμε, οπότε μιας και έφτασε η περίοδος που τόσο μισώ, όπως και ο βιολογικός μου παππούς ο Ozzy (περιμένω τα αποτελέσματα DNA κουφάλες), ας ρίξω μια τελευταία φορά το δηλητήριο μου για φέτος.

Καλύτερος Δίσκος:

Ήμουν, είμαι και θα είμαι ποζέρι του κερατά, έτσι ο αγαπημένος μου δίσκος της χρονιάς, είναι το «Rock or Bust» των AC/DC, ακούστηκαν πολλές γνώμες για αυτό το album, άλλες θετικές, άλλες αρνητικές, εμένα μου άρεσε πάρα πολύ, με αγαπημένα τα «Rock or Bust», «Miss Adventure», «Dogs of War» και «Baptism by Fire». Give it a try.

Τραγούδι που μας «κόλλησε»:

Η απόφαση δεν ήταν καθόλου δύσκολη, πραγματικά απορώ πως δε με τεμάχισαν να με πετάξουν στη θάλασσα όσοι με ξέρουν. Όχι απλά κόλλησα, αρρώστησα με το 28ο ending theme του Naruto Shippuden με τίτλο «Shinku Horou- Niji». Για να είμαι ειλικρινής και τώρα όσο γράφω αυτό ακούω, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο σκύλο μου, που με ανέχεται και δε μου έχει πατήσει καμια δαγκωνιά τόσες φορές που το άκουσε το τελευταίο διάστημα…

[embedvideo id=”6y0ChhX2PUI” website=”youtube”]

Μουσικό που μάθαμε στο 2014:

Δοξοτιμώ τη πιτσιρίκα που τον καψουρεύτηκε και ανέβασε στο Facebook, το cover που έκανε στο intro του anime Tokyo Ghoul. O Νορβηγός PelleK, πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό, είναι φω-νά-ρα. Ο τύπος είναι μέγας anime fan, εξού και τα αμέτρητα covers από anime. Φυσικά δε μένει εκεί, έχει κάνει cover και άλλα γνωστά κομμάτια, πιο πρόσφατο το Living on a Prayer του Bon Jovi. Plus έχει και τέσσερα δικά του albums. Αξίζει, ψάξτε τον.

[embedvideo id=”SAUNie6r354″ website=”youtube”]

Καλύτερη ταινία:

Τα πράγματα και εδώ είναι πολύ απλά, είμαι φανατικός οπαδός του Marvel Universe, ο Captain America είναι ο εθνικός μας ήρωας, οπότε η αγαπημένη μου ταινία της χρονιάς, ήταν το «Captain America: The Winter Soldier». Η ταινία είχε γαμώ τα storyline και τη καταευχαριστήθηκα, must για τους fans του είδους.

 

Καλύτερη σειρά:

Φυσικά και θα γράψω για τη σειρά του ήρωα μου, Hank fuckin’ Moody, το Californication. Εφτά χρόνια, ταξιδέψαμε μαζί με αυτόν τον αυτοκαταστροφικό, αλκοολικό συγγραφέα, ο οποίος προσπαθεί να σώσει τη σχέση του με τη κόρη του και τη μητέρα της, ενώ συνάμα καταπολεμά τη σεξομανία του, τους εθισμούς του σε ουσίες και την ανικανότητα του να σταματήσει να παίρνει λάθος αποφάσεις. Πραγματικά είναι ίσως και ο μόνος χαρακτήρας με τον οποίο ταυτίστηκα τόσο. Μιλά για ένα τύπο, ο οποίος προσπαθεί να μη πνιγεί, μιλά για τη ζωή, την αγάπη, το σεξ, και το Χάρο να καραδοκεί, it’s about the motherfuckin’ Dark Side…

Ηθοποιό που μάθαμε το 2014:

Φυσικά δεν είναι άλλος από τον αγαπημένο μου πλέον, Neil Patrick Harris, γνωστό και για το ρόλο του Barney Stinson στη σειρά How I Met Your Mother. Ο τύπος είναι απίστευτο ταλέντο, δεν υπάρχουν λόγια, για μένα η σειρά θα έπρεπε να λέγεται How I Met Your Barney. Suit up λοιπόν, from now and on, it’s gonna be Legen…wait for it, Dary. LEGENDARY!!!

Βιβλίο που διαβάσαμε:

Θεωρώ πως η υπομονή δεν είναι αρετή αλλά χάσιμο χρόνου. Οπότε ήταν θέμα χρόνου όταν ξεκίνησα να βλέπω το τηλεοπτικό έπος Game of Thrones, να πιάσω και τα βιβλία, ονόματι “a Song of Ice and Fire”. Είναι που είναι η σειρά γαμάω ταο και πίσω δε κοιτάω, τα βιβλία είναι δέκα φορές καλύτερα. Ελπίζω μόνο να μη πεθάνει ο George Martin και να διαβάσουμε πως τελειώνει απο τα δικά του χεράκια. Μη τυχόν και περιμένει κανείς περίληψη, έστω τη σειρά πρέπει να την έχετε δεί όλοι, αν οχι, θα βγώ αυτή τη στιγμή από την οθόνη να σας καρπαζώσω.

Event της χρονιάς:

To Pro Wrestling, είναι ο μεγαλύτερος εθισμός μου, ότι έχω μάθει γύρω από το αντικείμενο, το έχω μάθει από τα παιδιά της Greek Wrestling Community (GWC). Στα δεκαπέντε μου πήγα πρώτη φορά σε meeting, και έγινα μέλος αυτής της οικογένειας, μέχρι και Αγγλία έφτασε η χάρη μας να δούμε Pro Wrestling event. Ναι παιδάκια υπάρχει ελληνική κοινότητα φίλων του αθλήματος και κάνει προβολές κάθε μήνα, έχει και σελίδα στο Facebook, ψάξτε. Οπότε το καλύτερο event της χρονιάς για μένα, ήταν το τελευταίο μας meeting για φέτος, όπου είδαμε το WWE TLC 2014, και όπως κάθε φορά περάσαμε επικά. Στο επόμενο meeting, σας περιμένω.

Απογοήτευση της χρονιάς:

Δε χρειάζεται και πολύ σκέψη, το είχα αναφέρει και σε προηγούμενο μου άρθρο, ο λόγος για τον υποκριτή Mickey Rourke και το σικέ αγώνα επιστροφής του στη πυγμαχία. Γενικά είμαι ρομαντικός τύπος και θα γούσταρα με χίλια μια ιστορία που θα μας δίδασκε πως όλα είναι δυνατά αν υπάρχει θέληση, αλλά όχι, η παλιομούμια έπρεπε να μας το βγάλει απο τη μύτη. Λίγη διακριτικότητα δε βλάπτει γέρο, ξέραμε πως θα είναι στημένο, αλλά εσύ το έκανες πιο παράγκα και από τη παράγκα.

Viral Video Fil’s Edition:

Φίλος της μπάλας δεν ήμουν και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνω, αλλά Τσουκαλά στο Youtube, βλέπω συνεχώς και ιδού το αγαπημένο μου για φέτος, ο τύπος είναι θεούλης!!

[embedvideo id=”PCFe55QwO-k” website=”youtube”]

Ο « Άντε γαμήδια» της χρονιάς

Γνωστός κύριος, ο οποίος κυκλοφορεί με το κωδικό όνομα «Ψαραντώνης» εβρέθει στην εκπομπή ενός άλλου κύριου να συναγωνιστούν ποιός είναι ο ηλίθιος και ποιός ο πανηλίθιος. Στη προσπάθεια κατάκτησης του τίτλου, κάτι ειπώθηκε για δωρέαν Wi-Fi σε όλη την Ελλάδα. Υποθέτω πως τώρα μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος… Στο βόοοοοθρο!!!

HOT 2014:

Σε παντρεύομαι εδώ και τώρα, φάε μου τα λεφτά, βάλε μου φωτιά, κάψε μου τις κάρτες Yu-Gi-Oh, ότι και να κάνεις δε με νοιάζει. Ο λόγος για τη Sara X Mills, tattoo, πανέμορφη, εκφράσεις που με στέλνουν, κορμάρα φυσικά, δε θέλω κάτι άλλο από τη ζωή μου. Α, και μαντέψτε τη κουνάει το κορίτσι…

 

Παρακαταθήκη από το 2014:

Το γεγονός πως ξεκίνησα Pro Wrestling. Ναι το κάναμε και αυτό, μαζευτήκαμε ένα μάτσο μουρλοί, να κάνουμε αυτό που αγαπάμε και να είστε σίγουροι πως θα κάνουμε το αδύνατο δυνατό και θα το φέρουμε στην Ελλάδα. Σύντομα θα έχετε νέα μας…

Τι παρέλειψα και πάει για το 2015:

Να γίνω Super Saiyan (βασικά περιμένω να ξαναμακρύνει το μαλλί). Ο κόσμος περιμένει για έναν ήρωα της προκοπής και η επιθυμία σας θα γίνει πραγματικότητα, μη φοβάστε μέσα στο 2015 θα αναγεννηθώ από τα γραφεία του School of Rock και σαν άλλος Goku θα φέρω την ισορροπία σε τούτο το πλανήτη, in Fil we trust.

Στιγμή tears of the year:

Μιας και είμαι σκληρό αγόρι και δε μασάω…. ok, δε σας πείθω. Αποχαιρετώντας τη χρονιά, θα σας αποκαλύψω και ένα ένοχο μυστικό μου. Συγκινούμαι εύκολα με σκηνές από anime και ταινίες όταν ταυτίζομαι με το χαρακτήρα, θα υπάρξει άρθρο για αυτό το 2015 να γίνω ξεφτίλα δημοσίως. Λοιπόν η σκηνή που δάκρυσα επειδή μπήκε ένα σκουπιδάκι στο μάτι μου, ήταν στο anime “One Piece” όταν ο πρωταγωνιστής Monkey D Luffy, συναντά φάτσα φόρα τον αδελφό του Sabo, τον οποίο τόσα χρόνια θεωρούσε νεκρό. Μαζί με το Luffy μαντέψτε ποιόν άλλο πήραν τα ζουμιά…

[embedvideo id=”yRWokHGrxpc” website=”youtube”]

Αυτά από μένα. Το 2014 ήταν μια καλή χρονιά από πολλές απόψεις, έμαθα νέα πράγματα, μπήκα στην οικογένεια του School of Rock και του Pro Wrestling, γενικά έχω να κρατήσω πολλά από αυτή τη χρονιά. Αναμένουμε ένα δυνατό 2015, καλά να περάσετε και με το καλό να μας μπει.

Συμεωνίδης Out…