Το Better Call Saul βάζει ψηλά τον πήχη

[dropcap size=dropcap]Π[/dropcap]ρέπει να ομολογήσω πως είχα ανάμικτα συναισθήματα για τη spin off σειρά του Breaking Bad, Better Call Saul. Από τη μία ήθελα σαν ναρκομανής μια δόση από τη σαπίλα του Αλμπουκέρκι, από την άλλη φανταζόμουν πως αυτά τα τοπία και οι ιστορίες του υποκόσμου χωρίς την εμβληματική φιγούρα του Walter White θα ήταν λειψά. Πόσο λάθος έκανα…

Κρατήθηκα να μην δω το πρώτο επεισόδιο λίγες ώρες μετά το airplay του. Το γεγονός ότι ταυτόχρονα ξεκίνησε και το The Walking Dead αλλά τρέχει και το Gotham το έκαναν πιο εύκολο. Χτες (19/2) όμως πήρα τη μεγάλη απόφαση… Ήδη υπήρχαν τρία επεισόδια.

Δεν υπάρχουν ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ spoilers…

Η ιστορία όπως είχε ειπωθεί, βρίσκει τον Saul Goodman όταν ονομαζόταν ακόμα James McGill και ήταν ένας -σχεδόν- έντιμος και φτωχόμπατίρης δικηγοράκος.

Σχεδόν έξι χρόνια πριν διασταυρωθούν οι δρόμοι του με τον Walter White και τον Jesse Pinkman, o McGill την πάλευε με υποθέσεις από αναθέσεις δικαστηρίου («αν δεν έχετε δικηγόρο θα σας αναθέσει το δικαστήριο έναν») κυρίως.

Στα πρώτα λεπτά η σειρά σε κάνει να ξεχάσεις το Breaking Bad για να μπεις στην ψυχοσύνθεση της ζωής του κακόμοιρου δικηγόρου με ένα πλάνο σε γκρίζο φόντο που τον δείχνει να δουλεύει στα Cinnabon (στο The Mall Athens;), ίσως στην μελλοντική του εξέλιξη μετά τα γεγονότα των White-Pinkman; Αδιευκρίνιστο… Στο τρίλεπτο, μας επαναφέρουν στο τώρα και τις υποθέσεις που προσπαθεί να βγάλει το ψωμάκι του. Και αφού πετυχαίνει η συνταγή και βυθίζεσαι στην μιζέρια για την βιοπάλη του, ΜΠΑΜ!

Όχι καριολάκι, δεν θα ξεχάσεις το Breaking Bad.

Δεν είναι μυστικό ότι ο Mike Ehrmantraut, το δεξί χέρι του Gus Fring βρίσκεται στην σειρά. Αρχικά σε ρόλο απλά για να μας τσιγκλήσει… Στο τέλους του πρώτο επεισοδίου έχουμε και το αληθινό ΜΠΑΜ. Το πρώτο αληθινό μπλέξιμο του McGill με τον υπόκοσμο του Αλμπουκέρκι, με μια μούρη αξέχαστη το ΒΒ.

Ενδιαφέρον έχει το πως ζει ο δικηγοράκος μας. Το γραφείο του όπου κανείς δεν πατάει, είναι παραχωμένο και συστεγαζόμενο με ένα σαλόν ομορφιάς και συγκατοικεί με τον μεγαλύτερο αδερφό του (δικηγόρος επίσης) όπου ο τύπος δεν βγαίνει από το σπίτι του γιατί έχει πάθει φοβία με την αστρική ακτινοβολία. Με την ακτινοβολία γενικά.

Το σπίτι δεν έχει ρεύμα, ενώ είναι μια χαρά βιλλάρα και τριγυρνάνε με λάμπες και για ψυγείο έχουν ένα εκδρομικό με πάγο. Αυτός ο τύπος (ο Chuck) είναι οι ελπίδες του McGill για κάτι καλό αφού διεκδικεί (ή έτσι φαίνεται) ένα μεγάλο ποσό από την δικηγορική εταιρία που ίδρυσε και εργαζόταν μέχρι να φάει το κόλλημα με την ακτινοβολία. Κανά χρόνο πίσω περίπου…

Στο τέλος του δεύτερου επεισοδίου βλέπουμε τον μετέπειτα Saul, να μπαίνει σε δεύτερες σκέψεις σχετικά με την ηθική του προς το έγκλημα αφού το προηγούμενο ΜΠΑΜ, δεν τον αφήνει σε ησυχία.

Συνοψίζοντας… Ο Bob Odenkirk με έχει αφήσει με το στόμα ανοικτό. Είναι διαφορετικό να ξεχωρίζεις σε ένα σημαντικό αλλά όσο και να το κάνουμε δευτερεύον ρόλο, κάτω από τον Bryan Cranston και τελείως άλλη περίπτωση να σηκώνεις μια σειρά στις πλάτες σου ολομόναχος και στα δυο πρώτα επεισόδια που είδα, να το κάνεις εξαιρετικά.

Ας ελπίσουμε να μείνει σε αυτά τα επίπεδα και να μην μπει σε αυτή τη θλιβερή λίστα…