Γι ’αυτό μ’ αρέσουν οι Έλληνες

Απόγευμα Τρίτης

Η μέρα ζεστή και ηλιόλουστη. Φεύγοντας από το γραφείο δεν ήθελα να γυρίσω και να κλειστώ σπίτι και έτσι τηλεφωνώ στα φιλαράκια να πάμε για καφέ. Και μια και δεν είχαν τελειώσει από τις δουλειές τους ακόμη, αποφάσισα να πάω εγώ πρώτος και να τους περιμένω.

Του Sam Galatis

Στο διάστημα που περίμενα λοιπόν, άρχισα να παρατηρώ τον κόσμο για να περάσει η ώρα και άρχισα να προβληματίζομαι. Η καφετέρια, γεμάτη. Νέοι κυρίως, παρέες και ζευγάρια έπιναν τον καφέ τους και συζητούσαν ή έπαιζαν κάποιο παιχνίδι. Αργόσχολοι θα πει κάποιος, που τρώνε τα λεφτά των γονιών τους ή και τα δικά τους στους καφέδες.

Άλλα αυτοί που θα το πουν είναι κομπλεξικοί πάσχουν από κατάθλιψη και σχεδόν ποτέ δεν βρίσκουν θέση πάρκινγκ. Γιατί αυτό, είναι που μ ‘αρέσει εμένα στους ‘Έλληνες. Το γεγονός ότι μόλις ο καιρός είναι καλός και ο ήλιος ζεστός, σαν τις μύγες που πάνε προς το φως, βγαίνουμε έξω. Και ενώ ο καλός καιρός είναι συνήθης στην Ελλάδα, εμείς θέλουμε να τον χαιρόμαστε όσο περισσότερο γίνεται, σαν να μην υπάρχει αύριο.

Και τι καλύτερο από το να τον χαίρεσαι με τα φιλαράκια σου, και καλή μουσική ή περπατώντας σε κάποιο πάρκο ή πλατεία. Παρά τη κρίση, παρά τη δυσχέρεια, ο Έλληνας ξέρει να περνάει καλά. Και δεν νομίζω να υπάρχει σε άλλες γλώσσες (δεν ξέρω και πάρα πολλές) η παροιμία «Η φτώχεια θέλει καλοπέραση» κι αυτό γιατί ποτέ οι Έλληνες δεν ήταν και ο πιο πλούσιος λαός, αλλά πάντα πέρναγε καλά.

Δεν έχει σημασία το τι θα κάνουμε, σημασία έχει ότι ό,τι κι αν κάνουμε θα περάσουμε καλά. Κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Όσο και να θέλουν να μας εξευρωπαΐσουν, εμείς ακόμα θα τσακωνόμαστε μεταξύ μας για το ποιος θα πληρώσει ακόμα κι αν χρειαστεί να πλύνουμε πιάτα. Εξάλλου κάποιοι είναι τόσο φτωχοί που το μόνο που έχουν είναι χρήματα.