Ανακάλυψα το Witcher

Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ήμουν διστακτικός για το Witcher, ένα game από μια εταιρεία που δεν την είχα ακούσει ποτέ μου και για κάποιο λόγο αρνιόμουν να ασχοληθώ. Η αλήθεια όμως είναι ότι ήμουν μικρός και άμαθος, δεν ήξερα, τώρα όμως έμαθα. Ας είναι καλά ένας φίλος μου που μου έδειξε το φώς, μου άνοιξε τα μάτια και με οδήγησε στην αλήθεια.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το Witcher είναι ένα action-role playing hack and slash το οποίο δημιουργήθηκε από την CD Project RED και εκδόθηκε από την Atari Inc. Κυκλοφόρησε μόνο για Microsoft Windows το 2007.

Το παιχνίδι είναι βασισμένο σε μια σειρά βιβλίων με το ίδιο όνομα από τον Πολωνό συγγραφέα Andrzej Sapkowski (μη με ρωτήσετε δε ξέρω πως προφέρεται). Τοποθετημένο λοιπόν σε έναν μεσαιωνικό κόσμο, ακολουθούμε την ιστορία του Geralt , ένας από τους τελευταίους Witchers. Οι Witchers για όσους δεν γνωρίζουν είναι επαγγελματίες κυνηγοί τεράτων. Δε το κάνουν τσάμπα, είναι η δουλειά τους αυτή και προφανώς πληρώνονται. Κατέχουν σχεδόν υπεράνθρωπες δυνάμεις και είναι εξπέρ στη μάχη. Από μικρά παιδιά εκπαιδεύονται στην τέχνη αυτή και τους κάνουν πειράματα με αλχημεία προκειμένου να τους κάνουν ακόμα πιο δυνατούς με αποτέλεσμα στο τέλος ένας Witcher να είναι μεταλλαγμένος (όχι X-MEN, μη μπερδεύεστε ). Τέλος πάντων καταλάβατε ότι είναι μοσχάρια, κτήνη δεν πέφτουν με τίποτα πω το λένε. Α χρησιμοποιούν και μαγεία.

Το παιχνίδι ξεκινάει με τον Geralt να ξυπνάει σε ένα οχυρό και να μην θυμάται τίποτα από τη ζωή του μέχρι εκείνο το σημείο. Εκεί βρίσκει και άλλους Witchers και μια μάγισσα η οποία είναι και γυναικάρα με το όνομα Triss Meri gold. Στο οχυρό λοιπόν δέχονται επίθεση από μία ομάδα κλεφτών οι οποίοι κακοί και το σκάνε με ένα αντικείμενο το οποίο είναι πολύτιμο για τους Witchers. Έτσι λοιπόν χωρίζονται για να τους βρουν και να πάρουν πίσω αυτό που τους ανήκει. Άντε σας είπα όλο το στόρι (περίπου). Για τα υπόλοιπα προτείνω να το παίξετε (το game).

Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση όμως δεν ήταν ούτε τα γραφικά, ούτε το gameplay, είναι ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται το story και η επίδραση που έχει στον παίκτη. Καταρχάς είναι το μοναδικό παιχνίδι που ξέρω που ο πρωταγωνιστής δεν είναι όμορφος. Όχι σοβαρά άμα τον δείτε είναι σαν κώλο μαϊμούς. Δεν είχε το κλισέ του μοντέλου πρωταγωνιστή αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει. Δεν υπάρχει γυναίκα που να μην έχει περάσει από το κρεβάτι του.

Το combat system όμως για να λέμε και του στραβού το δίκιο είναι σάπιο και δύσκολο στην αρχή , αλλά μόλις το μάθεις είναι παιχνιδάκι. Τα γραφικά είναι λίγο περίεργα αλλά ποιος χέστηκε .Όσος αφορά τη διάρκεια του, μιλάμε για 5 chapters και για πάνω από 40 ώρες gameplay . Όσο πρέπει για να το ευχαριστηθεί κανείς.

Εγώ επειδή περιμένω με τεράστια ανυπομονησία το Witcher 3 The Wild Hunt (25 Φεβρουαρίου του 2015) θα κάνω έναν μαραθώνιο, έτσι για να φρεσκάρω τη μνήμη μου. Μήπως θα πρέπει να κάνετε και εσείς το ίδιο ;

ΥΓ. Θα ακολουθήσει αφιέρωμα για το The Witcher 2 : Assassins of Kings.