Αγαπάμε τα 90’s – The tribute (part b)
[dropcap size=dropcap]Γ[/dropcap]εννημένος ακριβώς το 1990, δε μπορούσα να μη πεταχτώ και εγώ και να βάλω το λιθαράκι μου στη δοξοτίμηση των 90’s, άλλωστε λένε παίνεψε το σπίτι σου, μη πέσει και σε πλακώσει.
Και ξεκινώ το καταπληκτικό παιχνίδι αναμνήσεων από το τρισμέγιστο Junior TV. Λυπάμαι απλά τα σημερινά παιδιά που δε πρόλαβαν το παράδεισο μεταμορφωμένο σε παιδικό κανάλι. Είχε σχεδόν τα πάντα… Transformers, Silver Hawks, Spider- Man and his Amazing Friends, Captain Planet, μια σάπια συλλογή από Anime. Ό,τι χρειαζόταν το τότε παιδί από πλευράς κινουμένων σχεδίων για να μεγαλώσει ευτυχισμένο, δε θα σχολιάσω τι έχουν τα σημερινά παιδιά. Παρεμπιπτόντως, ρε τι λαμόγια γονείς είχατε; Πρόσφατα μου είπε φίλος πως τον απειλούσαν οι γονείς του, ότι θα κλείσει το Junior αν δε διαβάσει και δεν ήταν ο μόνος! Τελοσπάντων το Junior ήταν φανταστικό και απαιτώ ενός λεπτού διαδικτυακή σιγή, για τον άδικο χαμό του. Και για να μείνουμε στα τηλεοπτικά…
Πιες Carnation
Είμαι ο μόνος ή θεωρούσατε και εσείς τον Carnation πιο Badass από τον Λούκυ Λούκ; Ακόμα θυμάμαι το τέλος της επικής αυτής διαφήμισης να μας κάνει τη πλύση εγκεφάλου λέγοντας μας «Την απίθανη γεύση να πίνεις, αν θες σαν τον Carnation να γίνεις» , την έπινα και δεν έγινα! Αυτό ακούστηκε κάπως χυδαίο; Τέλοσπαντων απολαύστε το spot παρακάτω.
Μπορεί σαν τον Carnation να μην έγινα αλλά μπορώ να σας αντιμετωπίσω με την παρακάτω αναφορά μου.
[embedvideo id=”FTJGGxyHWg8″ website=”youtube”]Σάκης και τα μυαλά στα κάγκελα φίλε!
Κράξτε δε με νοιάζει από τα 90s ο αγαπημένος μου καλλιτέχνης ήταν ο Σάκης ο Ρουβάς και είμαι από τότε fan! Ναι κυρίες και κύριοι ο Φίλιππος Συμεωνίδης ο συντάκτης, ο Fil Bane o παλαιστής, ο σατανιστής της γειτονιάς (αν και το τελευταίο δε το έχω καταλάβει ακόμα, έχω χρόνια να ακούσω black metal, δε ξέρω τι φταίει) είναι Ρουβίτσας! Έστω και λίγο αντικειμενικοί να είστε, οφείλεται να παραδεχτειτε το ταλέντο του. Παρακάτω το hit που έκανε θραύση.
[embedvideo id=”x8h5g5p2P9I” website=”youtube”]Go Go Power Rangers ρε…
Δυσκολεύτηκα να διαλέξω το αγαπημένο μου παιδικό show αλλά μάλλον είναι μονόδρομος η φάση. Από τη μία είχαμε τον He- Man (δε θέλετε να μάθετε πως τον αναπαριστούσα), από την άλλη είχαμε το Spider- Man and his Amazing Friends με τις επικές ελληνικές μεταφράσεις όπως το «Όχι χρυσό μου» του Green Goblin, αλλά τελικά κατέληξα στους ήρωες που μου σημάδεψαν τη παιδική ηλικία, ήταν teenagers με attitude, o λόγος για τους Power Rangers.
Ποιος από εσάς δεν είχε καψουρευτεί τη Kimberly, δεν ήθελε να μοιάσε στον Tommy ή το φλώρο τον Jason ή δεν ήθελε να πεί έστω μια φορά «It’s Morphing Time» . Κατέβασα πρόσφατα τη πρώτη σεζόν και ένα δάκρυ κύλησε με το που είδα ξανά το opening.
[embedvideo id=”5u4XNeRiS08″ website=”youtube”]Θα σας δείξω εγώ, θα δείτε τι θα πάθετε….
Ένα θέμα με την γενιά των 90’s ήταν ότι δεν ξεκολλούσαμε από την TV. Και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα. Σε ποιον δεν έχει λείψει ο Σμήναρχος Κάκαλος με τον ατζαμή Καραβανέα, τον Βλάχο, τον Πλαπούτα, τον Ντάλας και το γλοιώδες υβρίδιο τον Χλαπάτσα; Της Ελλάδος τα παιδιά ίσως και να ήταν η καλύτερη σειρά που πέρασε από την ελληνική τηλεόραση. Δεν είναι τυχαίο πως οι επαναλήψεις προβάλλονται μέχρι και σήμερα και βαράνε νούμερα. Ίσως και να ήταν ο λόγος που τα αγοράκια δε βλέπαμε την ώρα να πάμε στρατό, καλά να πάθουμε!
[embedvideo id=”iOvk99meZrU” website=”youtube”]Ιπτάμενος Λούης
Καλά, τι κάψιμο ήταν ο ιπτάμενος Λούης; Το θυμάστε; Στο κέντρο ένας παρδαλός πιλότος χειρότερος και από τους στραβούς πιλότους στα F- 16 και εσύ να προσπαθείς μη νύχια και με δόντια να σώσεις τις κοτούλες σου για να μη τις πάρει σβάρνα αυτό το ψυχάκι. Αυτό θα πει παιχνίδι με φαντασία!
Pamela
Μην ακούσω κανένα μαχλέπα να λέει πως έβλεπε το Baywatch για τη τρομερή του πλοκή, όλοι μα όλοι το βλέπαμε για τη θεία Pamela. Εδώ κοτζάμ Borat πήγε Αμερική για να τη παντρευτεί, κρίμα που δεν έφτανε τον Tommy Lee o φίλος μας. Sorry κορίτσια, έπρεπε να αναφερθεί.
Κουσούρι που κρατά ακόμα
Τα 90′ s πέρα από το γεγονός πως ήταν απλά legen…. wait for it… dary, Legendary και μου δημιούργησαν και το κάλο να θέλω να γίνω και εγώ Power Ranger, ήταν η εποχή που με έφερε κοντά σε μία από τις μεγαλύτερες μου αγάπες και θεωρώ πως ήταν και η χρυσή εποχή του «αθλήματος» στην Ελλάδα, τα comics. Δε θυμάμαι και εγώ πόσα κυκλοφορούσαν εκείνη τη περίοδο, αυτό που θυμάμαι είναι πως είχα τιγκάρει το δωμάτιο μου και περίμενα σα τρελός για το επόμενο τεύχος του Dc vs Marvel. Είναι και η εποχή που με έκανε οπαδό της Marvel μέχρι και σήμερα, ώστε να μπορώ να σας πρήζω τα συκώτια με τη Marvel. Αν λοιπόν ένα μίσος έχει γεννηθεί μέσα από τα άρθρα μου για τα σχετικά θέματα, πάρτε ένα Delorean και ξέρετε σε ποια εποχή να γυρίσετε.
Αυτά και από μένα, αγαπάμε τα 90’s!
