Ένα ταξίδι στο παρελθόν: SNES

[dropcap size=dropcap]Ή[/dropcap]ρθε η ώρα να θυμηθούμε τα παιδικά μας χρόνια για τα καλά. Είναι η κονσόλα που μας μεγάλωσε και έχει ακόμα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Όλα τα παιδιά της δεκαετίας του 90 σίγουρα θα το θυμούνται και δεν υπάρχει περίπτωση να το έχουν ξεχάσει. Μιλάω φυσικά για το Super Nintendo.

Ας πούμε λίγα πράγματα.

Στην Ιαπωνία το 1990, η Nintendo κυκλοφόρησε το Super Famicom. Τον Αύγουστο του 1991 Βόρεια Αμερική με την ονομασία Super Nintendo Entertainment System (SNES). Η Βόρειοαμερικάνικη έκδοση της κονσόλας ήταν διαφορετική από αυτήν της Ιαπωνίας καθώς είχε διαφορετικό σχεδιασμό. Το 1992 το SNES κυκλοφόρησε και σε Ευρώπη με σχεδιασμό ίδιο της Ιαπωνικής.

Με μεγάλη ευκολία το SNES πήρε το μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς σε Ιαπωνία και Ευρώπη, άλλα όχι τόσο στη Βόρειο Αμερική και συγκεκριμένα στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου ο μεγάλος αντίπαλος της, η κονσόλα της Sega, Sega Genesis/Mega Drive έκανε καλύτερες πωλήσεις. Το μηχάνημα των Ιαπώνων κατάφερε να κάνει καλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως από το μηχάνημα της Sega. Γατάκια Αμερικάνοι. Σε αυτό, μεγάλο ρόλο έπαιξε τα πολλά ποιοτικά παιχνίδια που κυκλοφόρησαν για την κονσόλα με βασικότερες σειρές παιχνιδιών όπως : Final Fantasy, Zelda, Super Mario World και φυσικά δε θα μπορούσε να λείπει το αγαπημένο μου, φυσικά το Donkey Kong Country.

Τι Dark Souls και Ninja Gaiden και μαλακίες, αυτά είναι γατάκια μπροστά στα παιχνίδια του Snes. Όποιος δεν έχει παίξει το Lion King στο Super Nintendo δεν έχει δει τίποτα. Μιλάμε για κόλαση. Και όταν είσαι πιο μικρός είσαι και πιο νευρικός, κατεβάζεις καντήλια, πετάς χειριστήρια, κλείνεις τηλεόραση και πέφτεις στο κρεβάτι με τη μούρη στο μαξιλάρι κλαίγοντας. Αλλά εντάξει δεν ήταν όλα δύσκολα, υπάρχουν και παιχνίδια όπως η τριλογία Donkey Kong πού είχε μεν ένα επίπεδο δυσκολίας αλλά όχι τόσο εκνευριστικό. Το Donkey Kong ήταν από τα πιο διασκεδαστικά τότε, μπορούσες να παίξεις με παρέα ώρες ατελείωτες.

Ακόμα θυμάμαι τους τίτλους που χαράχτηκαν στην μνήμη μου. Το Star Fox Adventures που ήταν και το πρώτο 3Dgame που είδα και έπαιξα ποτέ. Το Teenage Mutant Ninja Turtles: Turtlesin Time με τα αγαπημένα μας Χελωνονιντζάκια να κάνουν ταξίδια στο χρόνο για να σταματήσουν τον Shreder. Tα Earth Worm Jim (πω θα βάλω τα κλάματα από την νοσταλγία) το σκουλήκι σε σώμα ανθρώπου, που ποτέ δε κατάλαβα ποιος ήταν ο σκοπός του. Θυμάμαι που χρησιμοποιούσε το κεφάλι του για μαστίγιο και για ελικοπτεράκι για να αιωρείται. Ποιος δε θυμάται το 1^ο Mario Kart με το γαμημένο επίπεδο με την Rainbow Bridge. To Flash Back αυτό ίσως να μην το θυμούνται πολύ, με τον τύπο που ξυπνάει σε ένα δάσος και δεν θυμάται τίποτα. Θυμάμαι που έπρεπε να μπαίνεις σε κάλυψη για να μην σε σκοτώνουν, να σηκώνεσαι και να πυροβολάς. Τα Zelda, Τα Final Fantasy. Τα Mortal Kombat, ToKiller Instict, Street Fighter και η λίστα μπορεί να συνεχιστεί για πάντα.

Αυτοί είναι οι τίτλοι που θυμόμαστε τα παιδιά εκείνης της εποχής και δε πρόκειται να τα ξεχάσουμε ποτέ. Θα είναι πάντα μέρος της ζωής μας και έχουν μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας. Και όποιος πει το αντίθετο καλύτερα να το βουλώσει.

Ήταν κομματάκι δυσκολούτσικα αλλά αυτό δε σε εμπόδιζε. Ότι και να γινόταν θα έβαζες να παίξεις και ξαφνικά γινόσουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος (μέχρι να χάσεις 3-4 φορές). Ούτε τα γραφικά σε ένοιαζαν ούτε τίποτα.

Εντάξει φτάνει με τα μαθήματα ιστορίας, καταλάβατε όμως για τι κονσόλα μιλάμε, πόσο δυνατή ήταν και είναι. Δε κάνω πλάκα. Είναι σκυλιά. Ακόμα και τώρα να το βάλω να παίξω, θα παίξει μια χαρά και χωρίς κανένα πρόβλημα. Αυτά είναι. Για αυτό λοιπόν τώρα που είναι καλοκαιράκι, όσοι έχετε την ευκαιρία, ξεσκονίστε το Super Nintendo και θυμηθείτε πως νιώθατε όταν ήσασταν πιτσιρικάδες.

Η νεολαία σήμερα δε θα καταλάβει πότε το πώς μας έκανε το Super Nintendo να νιώσουμε και πως νιώθουμε ακόμα. Δυστυχώς η ευτυχώς έτσι έχουν τα πράγματα. Ποτέ δε θα ξεχάσω τις φορές που έβαζα την κασέτα και έπρεπε να βρω το κανάλι στην τηλεόραση για να παίξω. Διάολε ακόμα θυμάμαι να φυσάω τις κασέτες όταν κόλλαγε ένα παιχνίδι.