The Walking Dead: Λίγα facts για το ενδέκατο επεισόδιο χωρίς πολυλογία

[dropcap size=dropcap]Ό[/dropcap]πως ήταν λογικό το The Walking Dead, έριξε ακόμα περισσότερο τους ρυθμούς του, καθ’ οδόν για το εκρηκτικό φινάλε της σεζόν. Οι σφαγές μερικών walkers και η μανούρα εκεί στο Fort Bravo (playmobil) δεν μου λένε και πολλά.

Από τη φρίκη, στην κωμωδία και από εκεί σε ολίγον τι soap opera είμαστε μέχρι στιγμής. Όχι δεν γκρινιάζω, απλά σχολιάζω. Μέσα από αυτό το επεισόδιο κατάλαβα (όρκο δεν παίρνω, αλλά λέμε τώρα) πως ο χαρακτήρας που θα πέσει τελικά από τη Lucille (το ρόπαλο του Negan) θα είναι ή ο Abraham ή ο Glenn (όπως και στα κόμικ). Δίνω λίγες πιθανότητες να είναι και η Maggie. Αλλά πιστεύω ακράδαντα τελικά ότι δεν θα είναι ο Daryl (ή Rick, Michonne κλπ).

Facts για αυτού που μόλις έγραψα:

• Αυτή τη στιγμή τουλάχιστον, αρχικά ο Glenn και τώρα σιγά-σιγά ο Abraham χτίζουν συναισθηματικό backround. Θυμηθείτε και λίγο το flashback με το story του όταν και γνώρισε τον Eugene. Τώρα χαζογελάει με ένα υπερηχογράφημα. Πλησιάζει… Ο Glenn απλά είναι ο Glenn. Πέρα από το κόμικ, έχει γλιτώσει άπειρες φορές.
• Ενώ από την άλλη, η Maggie είναι μανούλα (στη σειρά και γενικά «μανούλααα»).

Ερωτήματα/Facts του επεισοδίου:

• Τελικά το πρώτο φίκι-φίκι των Richonne, ήταν αυτό που είδαμε. Τουλάχιστον αυτό λέει ο Rick στον Coral.
• Για να καταλάβω, η «φυλακή» τους στην Alexandria είναι δίπλα στα όπλα ακριβώς; Δηλαδή ο Jesus θα μπορούσε αντί να τα μετράει, απλά να αρπάξει δυο μεγάλα (όπλα, πονηρούληδες) και να θερίζει κόσμο.
• Θεϊκό καλωσόρισμα του Gregory. «Jesussss!»
• Rick; Ε, Rick. Ξέρεις να κάνεις είσοδο, ε; Για αυτό σου αφιερώσαμε και το εξώφυλλο.
• Όσο πλακωνόταν ο Rick με τον κιθαρίστα τον Amon Amarth, δεν μπορούσαν οι άλλοι απλά να πέσουν πάνω του και να τον ακινητοποιήσουν; Γιατί τόσο μίσος ρε Rick; Για τον Gregory; Σιγά. Αν θες να σφάξεις, κάντο σωστά. Σφάξε όλη την κοινότητα και πάρτα όλα.
• Ούτε ο Negan, είπαν, δεν πήρε τόσο πολλά σαν προκαταβολή. Και ακούω τους μαλάκες που λένε ότι το The Walking Dead έχει καλούς και κακούς. Και ακόμα έτσι να ήταν βρε τούβλα, τότε να σβήσουμε και το Lord Of The Rings από τη λογοτεχνία επειδή έχει super κακό, Στρουγκανόβλαχοι…
• Ο Abraham τι ακριβώς δεν μπορεί να αποφασίσεις; Αν θέλεις σοκολάτα γάλακτος ή πικρή; Κοίτα, αγαπημένε χοντρέ Hetfiled (Mikieus copyright), αν τις θες και τις δυο, η μία πρέπει να μάθει για την άλλη και να μην καρφώσει. Εδώ μπορεί να καρφωθείς σε μια πόλη με 5 εκ κατοίκους, πόσο μάλλον στην Alexandria με 54. Εχμ, τυχαία ιστορία…
• Επίσης αγαπημένο κόκκινο μουστάκι, πιο awkard συζήτηση δεν μπορούσες να κάνεις. Εις διπλούν. Τόσο με τη Sasha, όσο και με τον Glenn. Σαν να λέμε: «Το παστελώνεις το ριζότο» and shit…
• Παιδιά, η Andrea η συγχωρεμένη, είχε δείξει λίγο πίσω κίνηση. Άντε να πάρει σειρά και καμία άλλη; Ή και άλλος για τις γυναίκες. No problem. Όλο φιρί φιρί το πάμε.
• Αμάν με το κωλοβανάκι. Αυτό δεν είναι ρε Rick που σε άφησε ανάμεσα σε μια ορδή;

Αυτά το το We’ll win του Rick που θύμισε αυτό (και ξέρουμε πως κατέληξε η φάση):

Σας αρέσουν οι zombie stories;

Η σκοτεινή ιστορία του Ιάσονα Λεμονιάτη είναι για σας. Δείτε εδώ σε πια βιβλιοπωλεία μπορείτε να τον βρείτε.

Ακολουθεί η περιγραφή που θα βρίσκεται στο οπισθόφυλλο:

Ο Ιάσονας Λεμονιάτης ήθελε να επιστρέψει. Να επιστρέψει στην ελίτ όπου άνηκε και να αποδείξει πως δεν ήταν ένας λογοκλόπος. Ένας απατεωνίσκος. Τι και αν είχαν περάσει σχεδόν 50 χρόνια από την… παρεξήγηση; Θα έκανε τα πάντα για να πετύχει, όπως το είχε κάνει και τότε. «Η εκδίκηση» ήταν το μεγαλειώδες έργο του. Οι πράξεις του παρελθόντος όμως, χάραξαν το μέλλον.

Ένα μέλλον ζοφερό που ο αλτρουισμός έγινε μονόδρομος και η επιβίωση υποχρέωση. Δεν υπήρχε πια χώρος και χρόνος για να κλαψουρίζει η Κατερίνα τη ζωή που δεν είχε ζήσει. Έπρεπε να βγει μπροστά.

Ένας φρικιαστικός πόλεμος μόλις είχε ξεκινήσει.

Άνθρωποι μολυσμένοι με μίσος, έπνιγαν στο αίμα κάθε τι διαφορετικό από τη διεστραμμένη μετάλλαξη τους. Μανιακοί βιτζιλάντιδες, οριοθετούσαν αδιαπέραστα σύνορα για την πόλη-κράτος του Πειραιά. Του Πειραιά του Άλκη.

Ένα καυτό Αυγουστιάτικο πρωινό του 2010, οι ζωές όλων άλλαξαν μια για πάντα.