End of the Year’s List: Αλέξανδρος Παναγιωταράκος

 

[dropcap size=dropcap]Π[/dropcap]άει σιγά σιγά και το έτος 2014. Έχουμε μπει στις καθυστερήσεις και περιμένουμε το τελικό σφύριγμα. Ένας χρόνος με τα καλά του και τα άσχημα του, όπως και όλα τα προηγούμενα χρόνια και προσωπικά το 2014 ήταν ένα από τα καλύτερα, όχι σε όλα τα επίπεδα, αλλά σίγουρα καλύτερο από κάποιες άλλες χρονιές. Για να δούμε και αναλυτικά τι μου έκανε εντύπωση.

Καλύτερος δίσκος:

Θα δώσω το βραβείου του καλύτερου δίσκου στους Linkin Park για το «The Hunting Party». Είναι επιπέδου Meteora ή κάποιων άλλων παλιών τους δίσκων; Μπορεί και όχι, αλλά το γεγονός πως άφησαν τις electro-new age-pop rock ή ότι διάολο έκαναν τα τελευταία χρόνια και γύρισαν πίσω σε πιο «σκληρούς» ήχους τους αξίζει ένα μπράβο. Ακούγοντας τον συνδυασμό του νέου… παλιού ήχου με την επίθεση που κάνουν στις διάφορες μορφές εξουσίας (the man που λένε στο χωριό μου) έκανε κάτι μέσα μου να σκιρτήσει. Θυμήθηκα την εποχή που αγόρασα το “Meteora” και το άκουγα όλη την ώρα. Ακόμα και στον ύπνο μου. Welcome back παιδιά και ελπίζω να μείνετε.

[embedvideo id=”9FSaKz4srh0″ website=”youtube”]

Τραγούδι που μου κόλλησε:

Το άσμα που έπαιζε στο κεφάλι μου πιο πολύ αυτή τη χρονιά ήταν το «Counting Stars» των OneRepublic. Δεν είναι των γενικών ακουσμάτων μου, ούτε θα τρέξω να αγοράσω τον δίσκο τους. Ούτε να το κατεβάσω για να λέμε και την αλήθεια, αλλά αυτό το κομμάτι μου κόλλησε. Είναι πιασάρικο και έχει ωραίο ρυθμό και ακούγεται ευχάριστα.

[embedvideo id=”hT_nvWreIhg” website=”youtube”]

Μουσικό που μάθαμε στο 2014:

Το βραβείο αυτό θα το δώσω σε ένα δικό μας παιδί που έπρεπε να πάει στην Αμερική να κάνει προκοπή, στον Άθαν Χειλάκη ή Athan Hilaki των Trapped in Static. Είναι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος, ενώ παίζει και κιθάρα και τη στιγμή που στην Ελλάδα σε κάποιους δεν πολυάρεσε γκουχ- Χ Factor-γκουχ στις Η.Π.Α κατάφερε να κάνει αυτό που πολλοί απλώς ονειρεύονται.

[embedvideo id=”99KW7lRDWVU” website=”youtube”]

Καλύτερη ταινία:

Αν και δεν έχω δει όλες τις ταινίες που έχουν βγει φέτος, ειδικά αυτές που θα διεκδικήσουν Όσκαρ όπως το Birdman και το Imitation Games, αυτή που ξεχώρισε για μένα ήταν το X-Men: Days of Future Past. Δεν δίνω το βραβείο επειδή είναι βασισμένη σε κόμικ και σουπερ-ήρωες, αλλά επειδή είναι μια ταινία που τα έχει όλα. Φανταστικό cast (Jackman, Fassbender, Lawrence, Dinklage κ.α.), δράση, χιούμορ, δράμα, εκπληκτικές ερμηνείες και άψογη σκηνοθεσία. Ο Bryan Singer ένωσε σε μια ταινία στοιχεία από κόμικς, sci-fi, action και δράμα. Το αποτέλεσμα η εξαιρετική ταινία που είδαμε το καλοκαίρι και χρόνο με το χρόνο βλέπουμε το συγκεκριμένο είδος ταινιών να ανεβαίνει επίπεδο.

Καλύτερη Σειρά:

Σε αυτό τον τομέα γίνεται ένας κακός χαμός, καθώς δεν ήξερα τι να διαλέξω. Τελικά καταστάλαξα στο Sleepy Hollow. Πέρυσι μας εξέπληξε ευχάριστα αυτή η νέα σειρά και φέτος συνέχισε ακόμα πιο δυναμικά. Μέχρι και τους παραγωγούς της σειράς άφησε με ανοιχτά τα στόματα, οι οποίοι δεν περίμεναν τόση μεγάλη επιτυχία. Το υπερφυσικό ήταν πάντα η αδυναμία μου και μου αρέσει που δεν μένει σε δαίμονες και τερατάκια, αλλά χρησιμοποιεί όλων των ειδών τεράτων χωρίς ωστόσο να χάνει το βασικό storyline. Αλλά το καλύτερο μέρος της σειρά είναι ο Ichabod Crane και η μόνιμη δυσκολία του να συμβιβαστεί με τη σύγχρονη εποχή. Γεννήθηκε άλλωστε και πριν από 200 χρόνια.

Ηθοποιό που μάθαμε στο 2014:

Και το βραβείο αυτό πάει στην Shailene Woodley που την είδαμε φέτος στις ταινίες Divergent και The Fault in Our Stars. Η κοπέλα έδειξε το ταλέντο της σε δύο πολύ διαφορετικές ταινίες και αφήνει παρακαταθήκη για το μέλλον για ακόμα καλύτερα πράγματα. Ειδικά τώρα που είναι πρωταγωνίστρια σε ένα μεγάλο franchise όπως η τριλογία της Απόκλισης οι καλές δουλειές θα της έρχονται η μία μετά την άλλη.

Βιβλίο 2014:

Ο νικητής αυτού του βραβείου είναι το Louder than Hell των Jon Wiederhorn και Katherine Turman. Γράφουν για την ιστορία της metal όπως την αφηγούνται οι ίδιοι πρωταγωνιστές από τα πρώιμα ακόμα στάδια της μέχρι τη σημερινή εποχή. Είναι ένα βιβλίο με ζωηρό ύφος και φανταστικές ιστορίες και όπως λέει και ο Alice Cooper: «Αν αγαπάς τη metal, καταπληκτικές ιστορίες και μουσική ιστορία αφηγούμενη από τους ανθρώπους που την έφτιαξαν, τότε πρέπει να διαβάσεις το Louder than Hell».

Καλύτερο Event:

Το καλύτερο event που πήγα το 2014 ήταν η Γιορτή της Μπύρας που έγινε στο ΣΕΦ και που γίνεται κάθε χρόνο. Όχι αλήθεια τι άλλο μπορεί να ζητήσει κάποιος. Ζωντανή μουσική, όλων των ειδών μπύρας και μπόλικο φαγητό. Αλλά μιλάμε για πολύ μπύρα και πολύ φαγητό. Ο χώρος ήταν πολύ προσεγμένος, όπως πάντα, και δεν είχες θέμα με το που θα κάτσεις και αν θα βρεις. Άλλωστε είναι τεράστιος και δύσκολα θα γεμίσει. Η μουσική ήταν καλή και είχε και κάποια νέα συγκροτηματάκια που έδωσαν τον δικό τους τόνο στο φεστιβάλ. Και τώρα πάμε και στο ζουμί. Το φαγητό απλά απίστευτο και ότι χρειαζόταν για να πιεις μια παγωμένη μπύρα. Δηλαδή καλαμάκια, πανσέτες, κοτόπουλα και κότσι. Για τις μπύρες δεν χρειάζεται να πω πολλά. Έχει για όλα τα γούστα. Απλώς να δώσω μια συμβουλή. Αν πιείτε πολλές μπύρες μην δοκιμάσετε μετά κάτι ρώσικες που έχουν. Δεν θα περάσετε καλά.

Απογοήτευση της χρονιάς:

Το περίμενα πως και πώς να βγεις στους κινηματογράφους. Είχα την ελπίδα πως δεν θα με απογοητεύσεις για άλλη μια φορά, αλλά το έκανες. Και εδώ μπορεί να στεναχωρήσω τον φίλο μου Φώτη Νάστο, αλλά το βραβείο πάει στο Transformers: Age of Extinction. Είναι μακράν η χειρότερη ταινία φέτος και περίμενα να με διαψεύσει ο Bay. Προτίμησε όμως να ακολουθήσει την ίδια τακτική. Ηλίθιοι διάλογοι, σκατά σενάριο, χιλιάδες εκρήξεις το δευτερόλεπτο σε σημείο που παθαίνεις επιληψία, διαφήμιση προϊόντων μες στα μούτρα σου, σκηνές δράσης που δεν καταλαβαίνεις τι γίνεται…. Θα μπορούσα να συνεχίσω για πολύύύύύύύύ ακόμα, αλλά χρειάζομαι άφθονο χώρο και χρόνο. Ρε Μιχαλάκη Ακτή κάνε κάτι άλλο, σε βαρεθήκαμε.

Viral Video 2014:

Το βραβείο θα πάει στην Αμερική και σε ένα αγώνα μπέιζμπολ όπου οι οπαδοί κοροϊδεύουν τις ιδιομορφίες ενός πίτσερ και φαίνεται να τον αποσυντονίζουν.

[embedvideo id=”lsjb3p_bga8″ website=”youtube”]

Άντε Γαμήδια 2014:

Εδώ θα δώσω το βραβείο σε 3 άτομα αλλά για τον ίδιο λόγο. Κατάφεραν να κάνουν μπουρδέλο το ελληνικό πρωτάθλημα μπέιζμπολ. Δεν χρειάζεται να πω ποιοι είστε. Το ξέρετε βαθειά μέσα σας ότι εσείς οι 3 είστε η αιτία. Τι να πρωτοαναφέρω; Τον βανδαλισμο του γηπέδου για να μην γίνει ένας αγώνας ή τη μεταγραφή σχεδόν όλης της Εθνικής Ισπανίας για να κερδίσεις ένα παιχνίδι. Να διευκρινίσω πως τα 3 άτομα δεν είναι από την ίδια ομάδα για να μην λέτε πως παίρνω το μέρος κάποιου.

Hot 2014:

Irina Shayk, enough said. Τι άλλο να πεις για αυτή τη γυναίκα πραγματικά. Είναι ένας λόγος παραπάνω να μισείς τον Ρονάλντο. Απλά δείτε την.

Τι έκανα το 2014 που μένει παρακαταθήκη:

Το μοναδικό που έκανα και μπορώ να πω σε κάποιον και να πει «Ουάου» είναι πως πήρα πρωτάθλημα στο μπέιζμπολ με τον Παναθηναϊκό. Όπως και να το κάνουμε ηχεί ωραία όταν λες πως πήρες ένα τρόπαιο με τη φανέλα ενός μεγάλου συλλόγου. Δεν θα ήταν το ίδιο αν έλεγα πως το πήρα με τον Σπάρτακο για παράδειγμα. Και με την κατάκτηση του κυπέλλου θα έχω την ευκαιρία του χρόνου να αγωνιστώ (αν όλα πάνε καλά) σε ευρωπαϊκό τουρνουά που θα διεξαχθεί το καλοκαίρι στην Αθήνα. Αλλά και να μην παίξω θα έχουν εκεί το μπάρμπεκιου, θα πετάξουν πάνω τα burgers και τα hot dogs και θα περάσουμε ωραία.

Τι παρέλειψα και πάει για το 2015:

Αυτό που δεν έκανε το χρόνο που μας φεύγει και θέλω να κάνω το 15’ είναι να πάω διακοπές. Δεν κατάφερα ούτε Σ/Κ να φύγω κάπου και με χάλασε πάρα πολύ. Καλή η άδεια Αθήνα, αλλά δεν παλεύεται όλο τον Αύγουστο. Το επόμενο καλοκαίρι ότι και να γίνει θα φύγω από αυτό το καζάνι, έστω για λίγο.

Αγαπημένο τεύχος κόμικ 2014:

Έχω διαβάσει φέτος αρκετά κόμικς από Marvel και Dc και αυτό που με άφησε με το στόμα ανοικτό είναι το 18ο τεύχος του Batman and Robin. Και το στοιχείο αυτού του τεύχους που το κάνει τόσο μοναδικό είναι η έλλειψη διαλόγων ή γενικώς η έλλειψη λέξεων. Η φράση μια εικόνα αξίζει όσες χίλιες λέξεις βρίσκει εφαρμογή εδώ καθώς δεν χρειάζονται τα λόγια. Ο Batman μετά το θάνατο του γιού του ξεσπά σε όποιον εγκληματία βρίσκει μπροστά του, ενώ τον βλέπουμε και στην έπαυλη να κοιτά πράγματα του Damian και να υποφέρει. Το καταπληκτικό αυτό τεύχος έγινε χάρη στους Gleason, Mick Gray και John Kalisz.