Αν τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα ήταν… Metal

[dropcap size=dropcap]Η[/dropcap] καθολική εκκλησία διά χειρός Πάπα Γρηγορίου Α’ στο Magna Moralia (λίγο πριν το 600 μ.Χ.), ταξινόμησε τα πιο σοβαρά αμαρτήματα, ώστε ο κόσμος να αποφύγει τους δαίμονες που τα υπηρετούν και εμείς να απολαύσουμε την ταινιάρα Seven που βασίστηκε σε αυτά, μετά από 1300+ χρόνια.

Έτσι, εν έτη 2014, έρχομαι εγώ να ταξινομήσω με τη δική μου «λογική», τις αγαπημένες μας μπάντες, που όσο μεγάλες και αν είναι, όσο και αν τις αγαπάμε περισσότερο και από τις μάνες μας, έχουν κάτι εκνευριστικό (;) που μας κάνει να… αμαρτάνουμε από τα καντήλια που τους ρίχνουμε (ενίοτε). Και φυσικά έτσι «δαιμονικές» που είναι, να μας ρίχνουν στα καζάνια της κόλασης με το αμάρτημα που εκπροσωπούν.

Στα σχόλια από κάτω μπορείτε να αφήνετε τις δικές σας λίστες, αλλά και τις ευχές σας προς τον αρθρογράφο.

Πάμε για τα «δικά μας», επτά θανάσιμα αμαρτήματα;

Οκνηρία – Iron Maiden

Η αγαπημένη σιδηρά παρθένος δεν έχει να επιδείξει οκνηρία σε σχέση την συχνότητα και την ενέργεια των live της, αλλά…

Δεν αλλάζουν ούτε κατά μια νότα το σετ τους όταν βγαίνουν σε περιοδεία έτσι για έκπληξη (σπάνιες εξαιρέσεις η Αγγλία), παίζουν live ακριβώς 88.5 λεπτά, η δισκογραφία τους μετά από ένα σημείο είναι ένα αναμάσημα κατά 80% των παλιών σε extened version, ο Harris παίζει πάντα μπάσο «θεμέλιος-πέμπτη», ο Murray παίζει το ίδιο σόλο εδώ και 30 χρόνια σε όλα τα τραγούδια και ο Gers απλά ξέμεινε εκεί γιατί… που να τρέχει τώρα;

Λοιπόν, εμπλούτισε τη μουσική που ακούς γιατί… Your soul gonna burn, in a lake of fire

Αλαζονεία – Manowar

Αν και θα μπορούσαν να είναι σε πολλές κατηγορίες, νομίζω ότι ο De Maio και η μπάντα του, κάθετε άνετα σε αυτό το… έδρανο.

Οι Manowar αυτοβαφτίστηκαν ως Kings Of Metal, πράγμα που μας το θύμισαν και πρόσφατα όταν ξαναηχογράφησαν το άλμπουμ (όχι απλά επανακυκλοφόρησαν). Και όχι μόνο… Πριν αυτό το άλμπουμ, είχαν κυκλοφορήσει το «I want to be KISS» album, Fighting the World.

Για μια μπάντα που θεωρείται δυνατή (σε db) αλλά μέτρια στα live, σαν πολλά δεν μας τα λέει;

Ο Eric Adams και η φωνάρα του, φορτώθηκε τις αμαρτίες του Joey που οι ατάκες του έχουν τη βαρύτητα του Joy από τα φιλαράκια. Βγάλε τώρα το γούνινο βρακί (ειδικά αν είσαι γυναίκα) γιατί σε βλέπω να κατρακυλάς και εσύ.

Other bands play Manowar kill (yeah right!)

Λαιμαργία – Tankard

Ε, δεν νομίζω ότι θα μπορούσε κάποιος άλλος να κατέχει αυτή τη θέση. Ακόρεστη όρεξη για αλκοόλ και χαβαλές στα όρια του overdose. Οι πιο απολαυστικοί δαίμονες…

Η τιμιότητα τους ξεχειλίζει σαν την μπίρα από τα αυτιά του Andreas Geremia και δεν μπορείς εύκολα να τους αντισταθείς.

Τα καζάνια των Tankard είναι γεμάτα ποτό και στην κάθοδο σου μην πας με άδεια χέρια γιατί… they need another beer

Λαγνεία –  Motorhead/Motley Crew

Εδώ έπρεπε να μπουν και οι δυο. Για διαφορετικούς όσο και ίδιους λόγους.

Ναι, ξέρω. Αν ο Lemmy ήταν ο δαίμονας της λαγνείας αυτοπροσώπως, θα ήμασταν όλοι παρθένοι (ή ξεκωλιασμένοι). Το θέμα δεν είναι η μούρη του όμως. Είναι η μουσική του, που σε κάνει να θες να κυλιστείς στη λάσπη της διαφθοράς, παίρνοντας μαζί σου και όποια θηλυκή υπάρξει μπορείς. Όσο για τις fan των Motorhead, ένα θα πω. Οι σειρήνες της Οδύσσειας, ήταν σαν τη δασκάλα από το Κολοκοτρωνίτσι μπροστά τους.

Από την άλλη. Και οι Crew σε σπρώχνουν με τον τρόπο τους προς τα κάτω. Με το groove, με την αισθητικής τους. Με το sex, drugs n’ rock n roll στιλ τους που κάνει τις γυναίκες να γδύνονται, γιατί στα μάτια τους εσύ είσαι ο Nikki Sixx.

Playing for the high one, dancing with the devil, Long legs and burgundy lips. Girls…

Απληστία – Metallica

Εντάξει, εύκολο θύμα. Αναγνωρίσιμος δαίμονας όπου μπορείς να το αποφύγεις. Θες όμως;

Αν εσύ ήσουν στη θέση τους, πόσο διαφορετικά θα τα είχες κάνει όλα; Είσαι σίγουρος πως δεν θα ήθελες βίλες, ανέσεις και κόκα (κόλα) από τα βυζιά μιας porn star; Εξάλου, δεν έκλεψαν κανέναν. Αυτοί έγραψαν τα τραγούδια που σαρώνουν στις συναυλίες και που είναι, κατά γενική ομολογία, άψογοι. Εσύ δεν θα κυνηγούσες την πνευματική σου ιδιοκτησία; Εδώ ρε γύφτο κάνεις μήνυση επειδή σου έχεσε το μπαλκόνι η γάτα του γείτονα, αν παίζονταν εκατομμύρια θα ήσουν cool δηλαδή; Έλα… Κατά βάθος το θες. Να ακούς το …and justice for all, μετρώντας τα 200ευρα που θα λαδώσεις την πολεοδομία.

Pulling your strings, justice is done

Π.Σ. Άσχετο, αλλά αν ξανακούσω από κάποιον: «Γουστάρω το …and justice for all, αλλά δεν έχει μπάσο», θα του βάλω ένα Rickenbaker στον κώλο. Σιγά ρε Fredrik Nordström που σε χαλάει ο ήχος, από τα μπλιμπλίκια των 20 ευρώ που έχεις για ηχεία. Σταμάτα να σερβίρεις καφέδες στο ΙΚΑ και πήγαινε στο Hollywood για να κάνεις μίξεις. Βλάκα…

Μα γιατί θύμωσα; Α,ναι…

Οργή – Pantera

Έλα ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΞΟΥ ΤΟ. Όταν ακούς Pantera θες να πλακώσεις την αδερφή σου (ίσως επειδή ποτέ δεν σου γνώρισε καμιά φίλη της και έμεινες παρθένος μέχρι τα 23, δεν ξέρω, δεν μπλέκομαι στα οικογενειακά σας).

Εγώ προχτές στο τρόλεϊ άκουγα το Cowboys From Hell και κόντεψα να πλακώσω στις μάπες έναν γέρο που μου ρεύτηκε μέσα στη μούρη, σκορδαλιά. Αλλά είμαι μεγάλη καρδιά, του χαρίστηκα. Δεν παίζει ρόλο που ήταν πρώην πυγμάχος, κοτσονάτος και 94 κιλά.

Δεν ξέρουμε ποτέ πόσο θα είχαν εξελιχθεί ή όχι αν δεν έφευγε ο Darrel από το μαλάκα με την καραμπίνα. Τα τραγούδια όμως αυτής της συμμορίας όμως είναι εδώ, πολλά και επιθετικά.

Οι Pantera σου ξυπνάνε όλα τα άγρια ένστικτα ανεξαρτήτως ώρας, μέρας και εποχής. Ο macho τύπος του Anselmo πoυ κάνει τύπους σαν τον Corey Taylor να μοιάζουν gay, είναι ο δαίμονας που θα σε προκαλέσει για ξύλο και θα προσποιηθεί ότι θα τις φάει για να σε οδηγήσει κάτω και μετά…

Within the message in blood, Marks the years of pain

Ζηλοφθονία – Megadeth

Μια μπάντα που ξεκινάει μόνο και μόνο από εκδίκηση. Και τα πάει εξαιρετικά… Δεν είναι μόνο ζήλια αλλά και ικανότητα. Ο Dave Mustaine θα μπορούσε να είχε χτίσει μια αυτοκρατορία αν δεν ήταν το ποτό στο μυαλό του, πιο πολλές ώρες από τα riffs.

Πολλές φορές έχεις σκεφτεί ότι μπορείς να τα κατάφερες εξίσου καλά, ε; Όχι μόνο με τη μουσική. Λες: «Έδιωξαν τον Mustain από τους Metallica. Οι Metallica έγιναν τεράστιοι (και άπληστοι) αλλά και οι Megadeth τα κατάφεραν καλά. Άρα, θα κάνω και εγώ δική μου δουλειά αφού προχτές με απέλυσαν γιατί τα έξυνα όλη μέρα».

Μπορείς; Έχεις Cojones; Εύκολη η κάθοδος, δεν υπάρχει επιστροφή όμως…

We dance like marionettes, Swaying to the symphony of destruction

Seven deadly sins
Seven ways to win
Seven holy paths to hell

Seven downward slopes
Seven bloodied hopes
Seven are your burning fires
Seven your desires…