Τραγουδάρα ο Μιθριδάτης
[dropcap size=dropcap]Γ[/dropcap]ιεπ! Ο Μιθριδάτης από τα Ημισκούμπρια.
Όπως ανέφερα στο blog μου για την Iggy Azalea και τα οπίσθια της, παρότι μεγαλωμένος με rock και metal, τώρα πια η playlist μου, έχει ένα 30% που στριμώχνονται τα υπόλοιπα μου ακούσματα. Κυρίως Blues/Jazz αλλά και κανά pop η hip hop. Η κλασσική/ορχηστρική μουσική είναι μια κατηγορία μόνη της.
Ομολογώ πως δεν ήμουν “οπαδός” των Ημισκουμπρίων, αλλά ήταν πάντα ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καφρίλα. Η παρέα Μετζέλος-Μιθριδάτης-Πρύτανης ήταν η διαφορετική νότα που κανένα άλλο ελληνόφωνο άκουσμα δεν μπορούσε να μου μου δώσει. Είχα αγοράσει και τη “Μαγική Τσατσάρα” κάπου στα μέσα του 90′ θυμάμαι, μετά από μπόλικες τους συνεντεύξεις και αφιερώματα στο… Αλμανάκο. Αλήθεια αυτό το περιοδικό και ως πιτσιρικάς που έβγαζε ότι οι συνεντεύξεις του ήταν copy paste από αλλού.
Η πρώτη μου επαφή φυσικά, όπως νομίζω ολόκληρης της γενιάς μου ήταν η κασέτα που έφτασε χέρι-χέρι στο κασετόφωνο μου με τον τίτλο, “Βρωμύλος” κάπου το ’94. Τι; Αν είσαι 29-35 και δεν ξέρεις Βρωμύλο, είσαι για λύπηση. Άκου εδώ… Ήταν απ’ όσο ξέρω η πρώτη δουλειά του Μετζέλου πριν τα Ημισκούμπρια, αλλά στο “Αδερφή (Army of Lovers)” μοιάζει να τραγουδά ο Μιθριδάτης. Μάλιστα, υπάρχει τρελή ιστορία με τον στίχο “Είμαι αδερφή και με φωνάζουνε Φιφη”.
Το σωτήριο έτος 1994, μήνα Φεβρουάριο, με τον φίλο τον Αλέξη βολτάραμε στην αυλή του Γυμνασίου σαν πρωτάκια μυξιάρικα που ήμασταν (πριν ακούσουμε την κασέτα που μας άλλαξε τη ζωή). Εκείνη τη στιγμή περνάνε δυο παιδιά της 3ης τάξης από δίπλας μας. Ο ένας είχε σκύψει και ψιθύριζε στον άλλο (όχι πολύ σιγά προφανώς) τον εν λόγω φράση. Μην ακούσεις κάποιον να αυτοαποκαλείται αδερφή, αμέσως να ψαρώσεις μαλάκα teenager των early ’90s.
[embedvideo id=”5ymqRA7Q12o” website=”youtube”]Πήρες τη δόση σου; Στο θέμα μας… Είχα χάσει επαφές με την τριάδα για χρόνια μέχρι που πρόσφατα είδα τον Μιθριδάτη στον Μπογδάνο να δίνει μια απολαυστική συνέντευξη και είπα να ψάξω λίγο τα κομματάκια του. Είναι φανερό πως οι τύποι γεννήθηκαν σε λάθος χώρα. Όχι ότι έβγαλαν λίγα χρήματα, αλλά είναι σίγουρο πως θα έβγαζαν περισσότερα. Πριν ένα δίμηνο είχα δει και ένα video, κάτι σαν συνέντευξη του Μετζέλου από τον Κοντοπίδη. Ω, ναι. Κάνει (και) συνεντεύξεις ο Κοντόπας και μάλιστα ιδιαίτερες… Πραγματικά χαίρομαι για αυτή την παρέα που τουλάχιστον αναθήθηκε την καλή, οικονιμικά, εποχή και έφτιαξαν τη ζωή τους.
Αν ήταν στο σήμερα, θα προσπαθούσαν να τους “πακετάρουν” ντουετάκι με μπουζούκι. Ανεξαρτήτως αν δέχονταν ή όχι…
Όσο για το κομματάκι το φρέσκο; Έσκασε μύτη στις 22/07 και το πήρα χαμπάρι μια μέρα μετά. Περιττό να πω πως είναι ήδη στο playlist μου και θα είναι για πολύ καιρό. Έχει φοβερό ήχο, φοβερή παραγωγή στο video και πολύ up διάθεση, ωραία μελωδία. Είναι τυπάρα, τα λέει ωραία. Τι να κάνουμε… Ακούστε το κομματάκι παρακάτω και αμα λάχει, δείτε και τη συνέντευξη αν έχετε χρόνο.
Όποιος έχει ταλέντο και όρεξη, φαίνεται ρε πούστη μου…
Για metal, θα επανέλθω…
[embedvideo id=”LqIRfUphKx4″ website=”youtube”]
