Το συγκινητικό γράμμα του Cody Rhodes στο πατέρα του Dusty
[dropcap size=dropcap]P[/dropcap]rofessional Wrestling και δυνατές δόσεις συγκίνησης, δεν υπήρχε περίπτωση να μη γράψω για κάτι τέτοιο. Ο λόγος για την ανοιχτή επιστολή που δημοσίευσε ο Cody Rhodes γνωστός και ως Stardust μέσω του blog της γυναίκας του, προς το νεκρό πατέρα του και θρυλικό παλαιστή Dusty Rhodes.
Στο Raw της περασμένης βδομάδας, ενώ ο κόσμος περίμενε με αφορμή το θάνατο του American Dream, o γιός του Cody να αποβάλλει το gimmick του Stardust, προς δυσαρέσκεια του κοινού έκανε ακριβώς το αντίθετο. Φυσικά αρκετοί έσπευσαν να τον κατηγορήσουν πως δε τιμά τη κληρονομιά του πατέρα του, έτσι μέσω του blog της γυναίκας του Brandi, o Cody έγραψε το τελευταίο γράμμα στο πατέρα του εξηγώντας αυτή του την απόφαση.
«Λοιπόν, τι θές να κάνω τώρα; Δεν είμαι ακόμα έτοιμος να σε αποχωριστώ. Η πυξίδα μου γυρνάει σα τρελή. Μερικές μέρες αφού σε χάσαμε, ανέλαβα το δυσάρεστο καθήκον να ψάξω τις επαφές σου στο κινητό και να ενημερώσω για τη κηδεία σου. Και τότε συνέβει… Ήταν μια φωτογραφία. Μια φωτογραφία του Stardust σε stare-down με τον Stephen Amell, γνωστό και ώς Green Arrow».
«Τελείωσε αυτό που ξεκίνησες μικρέ…».
«Για αυτό το λόγο τη Δευτέρα στη θέση μου, ξέρεις ποιος πήγε. Και μπορώ να σου πώ με απόλυτη βεβαιότητα πως όταν τράβηξε τη πρώτη γραμμή του face paint, o λαιμός του ξεράθηκε και δάκρυσε. Τα έδωσα όλα στο ρινγκ, αυτό είναι το δώρο μου προς εσένα. Και είμαι σίγουρος πως ο άνθρωπος που ήθελε κρυφά να πλακωθεί με τον Joe Frazier μετά το Starrcade του 84, θα τα είχε δεί όλα μετά απ’ αυτό.
Οπότε μπαμπά, ελπίζω αυτό που θα επακολουθήσει να σου αρέσει… και ελπίζω να αρέσει και στους fans. Όπως σου είχε πεί ο Paul, δεν είναι marks, είναι πελάτες. Είχες πεί για αυτούς το 1978 πως το να τους κάνεις χαρούμενους, πραγματοποιεί τα όνειρα σου…
Όταν τελειώσω, ποιός ξέρει… Μπορεί να κάτσω με τον Aubrey Sitterson να γράψω μερικά comics, όπου θα εμπνεύσουν κόσμο και θα καταφέρουν να τους αγγίξουν. Μπορεί να ακολουθήσω τη συμβουλή σου και να τραβήξω δυτικά, να βρώ αυτόν το manager που ήθελες να γνωρίσω. Μπορεί όμως και να βάλω ένα ζευγάρι παλαιστικές μπότες και το παλαιστικό μου κολάν σε ένα σάκο, υπόσχομαι πως θα τα έχω μαζί μου στο αεροπλάνο όπως μου έμαθες, και θα γυρνάω κάνοντας τον cowboy, όπως έκανες και εσύ.
Το κουστούμι του Stardust, μπορεί να καταλήξει σε μια ντουλάπα δίπλα από τη μάσκα του Midnight Rider, όπου ποτέ δε μου είπες γιατί βρίσκεται εκεί.. Περίμενε δεν ήσουν εσύ… Ήσουν;
Αν θυμάμε καλά, μου είχες πεί πως είναι εθιμοτυπικό των Apache ή των Cherokee, πως όταν έδιναν ένα μαχαίρι στην ουσία ήταν ο δεσμός της φιλίας τους και όταν το έδιναν πίσω ήταν ο τερματισμός της. Οπότε ελπίζω να μη σε πειράζει, έδωσα κάποια πράγματα από τη συλλογή σου, στους πολύ στενούς σου φίλους».
Αυτό το γράμμα για μένα λέει πολλά και καλό θα ήταν οι fans να σεβαστούν το τρόπο που επέλεξε ο άνθρωπος να θρηνήσει το πατέρα του. Όση ώρα γράφω αυτό το κείμενο μια κουβέντα γυρνάει στο κεφάλι μου και θέλω να την αφιερώσω σε όλους όσους κυνηγάνε ένα όνειρο και δε το βάζουν κάτω «Finish what you start Kid».
