Μια ωδή στο Sons Of Anarchy και τον Jax Teller

Το Netflix από πρώτη Μαρτίου έφερε στη πλατφόρμα του το Sons Of Anarchy και είναι ευκαιρία για ένα αφιέρωμα σε αυτό το διαμάντι.

«Riding through this world all alone
God takes your soul, you’re on your own
The crow flies straight, a perfect line
On the Devil’s Bed until you die»

Αυτοί ήταν οι πρώτοι στίχοι που άκουγε κάποιος τηλεθεατής όταν πατούσε «play» για να ξεκινήσει να «τρέχει» ένα επεισόδιο απο το πολυαγαπημένο Sons of Anarchy. Το κείμενο περιέχει Spoils.

Riding Through this world…

Ήθελα καιρό να γράψω για την εν λόγω σειρά και πραγματικά δεν έβρισκα τα λόγια για να τη περιγράψω όπως της αρμόζει.

Έχοντας δει αρκετές τηλεοπτικές σειρές, ίσως και καλύτερες από άποψη σκηνοθεσίας ή και υποκριτικής (βλ Breaking Bad) το Sons of Anarchy, κέρδισε μια θέση στη καρδία μου όχι γιατί είχε «μπαμ μπουμ», οχι γιατί είχε ενα Love Story που κράτησε χαρούμενους άπαντες, αλλά γιατί με πήρε απ’το χέρι και με έβαλε μέσα στο κλαμπ. Φόρεσα και εγώ το δερμάτινο με τον θεριστή.

Δεν έγινα μέλος ενός Κλαμπ μοτοσυκλετιστών, έγινα μέλος μιας οικογένειας. Και οχι μόνο εγώ, αλλά ο καθένας, πιστεύω, που μπήκε στην ιδιοσυγκρασία κάθε μέλους ξεχωριστά.

Κάθε ένας που μπήκε στη διασικασία επίσης να αποφασίσει να δέσει κόμπο το στομάχι του και να ξεκινήσει να βλέπει μια σειρά που το όνομά της και μόνο θα παρέπεμπε σε πιστολίδια και μηχανές. Ναι! Τα είχε και αυτά, είχε ομως και πολλά περισσότερα. Βαθύτερα πράγματα να σου δείξει, να σου διηγηθεί, να σου μάθει.

O Jax, o Opie, o Tig, o Bobby, o Chibs, o Clay,  o Juice, o Happy ήταν η οικογένεια που μας συντρόφευσε για 7 συναπτά έτη.

Κάποιοι δεν τα κατάφεραν ως το τέλος, μα πάντα ήταν εκεί ακόμα και οταν «έφυγαν» άδοξα. Όσοι άφησαν τον κόσμο αυτόν (ή τουλάχιστον οι περισσότεροι) το έκαναν με περηφάνια, ποτέ με το κεφάλι κάτω! Ξέροντας οτι βοήθησαν να σωθεί ένας αδερφός τους ή ακόμα και το ίδιο το κλαμπ, το σπίτι τους.

God takes your soul…

Αυτό που έκανε το Sons Of Anarchy να είναι με διαφορά η καλύτερη σειρά κατ’ εμέ (ναι, δεν είμαι αντικειμενικός αλλά who cares?) ήταν οτι δεν φοβόταν να σκοτώσει τους πρωταγωνιστές του.

Η ζωή στο Charming της Καλιφόρνια (πόλη-μυθοπλασίας για τις ανάγκες της σειράς) δεν ήταν ποτέ εύκολη και παρόλο που ήταν δίπλα στη «Πόλη των Αγγέλων» κανένας άγγελος δεν προστάτευε την ίδια.

Ο πιο συνταρακτικός θάνατος για μένα νομίζω ήταν αυτός του Opie. Δεν το περίμενα ποτέ να έρθει, είχα πιστέψει οτι ο Jax και ο Opie θα είναι μαζί μέχρι το τέλος. Όμως ο Kurt Shutter (σκηνοθέτης της σειράς) είχε άλλη γνώμη. Καλύτερη αν θέλετε! Σκότωσε τον Opie εκεί που δεν το περίμενε κανένας…

Ναι, ήταν στη φυλακή αυτός, ο Jax, o Τig και ο Chibs αλλά πόσο θα μας ένοιαζε (όσο συμπαθείς και αν ήταν οι τελευταίοι δύο) αν ένας απο αυτούς δεχόταν τελικά τα χτυπηματα των ανθρώπων του Pope;

Προσωπικά πάλι θα είχα στεναχωρηθεί, αλλά όχι τόσο οσο το να βλέπω τον «αδελφό» του Jax να δέχεται τα χτυπήματα για ολόκληρο το Club. Μαζι με τον Opie και τον Jax δεχόσουν κι εσύ τα χτυπήματα. Και αν ο πρώτος πέθανε και ηρέμησε απ τον πόνο που του προξένησαν…εσύ ήσουν εκεί και έπρεπε να το θυμάσαι.

Όχι όμως… δεν έκλαψα εκεί, κρατήθηκα. Ήξερα οτι ο Opie δεν θα ήθελε να κλαίνε τα αδέρφια του γι’ αυτόν.  Και ήξερα οτι ο Jax (και το κλαμπ) θα έκαναν τα πάντα για τον Opie.

Τα πάντα για να πληρώσει αυτός που του το έκανε αυτό! Και ναι το έκαναν με έναν εξίσου σαδιστικό τρόπο, αυτός που έπρεπε να πληρώσει, πλήρωσε! Γιατί οι Sons Of Anarchy είχαν την αίσθηση δικαίου. Μπορείς να πουλάς όπλα, ναρκωτικά, να είσαι μες τη παρανομία. Αλλά μέχρι κι αυτή έχει κάποια όρια.

You’re on your own

Oι «Γίοι της Αναρχίας» δεν αποτελούνταν μόνο απο άνδρες.

Ναι, μεν τα επίσημα μέλη ήταν μόνο άνδρες αλλά πίσω απο αυτούς και αρκετές γυναίκες που παίξανε έναν σημαντικό και όχι άχαρο ρόλο στην εξέλιξη αρκετών γεγονότων και στις 7 σεζόν της σειράς.

Κανείς δεν θα ξεχάσει τη Τζέμα πόσο χώθηκε στα πόδια όλων σχεδόν των μελών. Απο τον Τζαξ που ήταν και γιος της, μέχρι την Τάρα την οποία δολοφόνησε.

Η σκηνη με την Τάρα είναι ακόμα απο τις πιο σοκαριστικές που έχω αντικρίσει σε τηλεοπτική σειρά, συν οτι ο Τζαξ γυρίζει σπίτι του και βλέπει τη γυναίκα του να κείτεται νεκρή.

Να σημειωθεί οτι αυτό ήταν το φινάλε της έκτης σεζόν, πράγμα που σημαίνει οτι για όποιον το έβλεπε επεισόδιο-επεισόδιο έπρεπε να περιμένει 6 μήνες για τη συνέχεια. Ο Τζαξ έπρεπε να βρει ποιός δολοφόνησε το μοναδικό άτομο που τον αγάπησε ποτέ και που ο ίδιος αγάπησε εξίσου.

Η εξιλέωση του Jax

Στην έβδομη και τελευταία σεζόν βλέπουμε έναν πρωταγωνιστή που δεν έχει κατι άλλο να κάνει στη ζωή του. Όλα τα αγαπημένα του πρόσωπα έχουν φύγει απο αυτή. Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο ο ίδιος πάντα καταλήγει να ειναι η τραγική φιγούρα.

Ένας άνθρωπος που έψαχνε την εξιλέωση του όχι με κάθε τρόπο, αλλά με τον σωστό τρόπο.

Με αυτόν που εν τέλει για μια και μοναδική φορά δεν θα πλήγωνε κανέναν απο οσους είχαν μείνει να λατρεύει.

Ο Jax Teller θα είναι η πιο τραγική φιγούρα που έχω συναντήσει στη μικρή οθόνη και οι Sons of Anarchy μια οικογένεια που πάντα θα ήθελα να ειμαι μέλος.

Το κείμενο ήταν μια μικρή ένδειξη αγάπης για αυτά που μου προσέφεραν οι SoA. Δεν μπορώ να ταυτιστώ, μπορώ να τους καταλάβω. Πάντα θα τους καταλαβαίνω, είναι απο τις σειρές που θα ήθελα να ξεχάσω για να τη ξαναδώ σαν την πρώτη φορά.

Να βιώσω το θάνατο και το σοκ του Opie, του Jax, της Tara και της Gemma.

Να ξαναπάθω το ιδιο σοκ με τον Tig που είδε την ίδια του τη κόρη να καίγεται μπροστά του και αυτός ανήμπορος να αντιδράσει απλά περιμένει το αναπόφευκτο.

Κλείνω αυτο το κείμενο με το αγαπημένο μου κομμάτι μέσα απο αυτά τα 7 χρόνια της σειράς. Ο Ed Sheeran έγραψε το Make it Rain για τη σειρά και ήταν οτι πρέπει για το κλίμα που ειχαμε εισπράξει ολα αυτά τα χρόνια…

«I Got This»