Site icon SOR

Γαμώ το χειμώνα σας!

[dropcap size=dropcap]Ε[/dropcap]ίπα να κρατηθώ, να μη βρίσω, να μη κράξω. Να μη γράψω καν αυτό το κείμενο. Αλλά όντας κρυωμένος από το πρώτη «σοβαρή» πτώση της θερμοκρασίας, είμαι έξω φρενών.

Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω σε τίτλους ότι:

Αυτό το disclaimer είναι για να δηλώσω το προφανές. Δεν απολαμβάνω το καλοκαίρι γιατί έχω ένα σμιλεμένο στήθος που το επιδεικνύω με μπλουζάκια V στη Βάρκιζα ή τη Μύκονο.

Παρόλα αυτά, ο χειμώνας είναι ΣΚΑΤΑ! Αν εξαιρέσεις τα Χριστούγεννα που λατρεύω, όταν η θερμοκρασία πέφτει κάτω από τους είκοσι είμαι για να με κλαίνε οι ρέγκες. Και έχεις και τους παπάρες που λατρεύουν το χειμώνα αλλά μισούν τα Χριστούγεννα (για σένα τρόμπα γράφω ΕΔΩ).

Χειμώνας για μένα είναι:

Πρέπει να κάνει κωλόκρυο και να είναι γκρι ο ουρανός για να εμπνευστείς ρε ατάλαντε; Το θαυματουργό φως του ήλιου σου τη σπάει και δεν μπορείς να γράψεις για το μουντό Λονδίνο όπου κάνει ατελείωτες βόλτες ο γιωτάς χαρακτήρας σου, ε;

Και για να κλείσω το παραλλήρημα μου. Όσες φορές σκέφτηκα στη ζωή μου να μεταναστεύω, δεν με σταμάτησε ούτε η μεγάλη πιθανότητα αποτυχίας/τρωω από σκουπίδια. Ούτε ο κίνδυνος να συναντήσεις τα ξαδέρφια της χρυσής αυγουλοθήκης. Ούτε καν αυτό το… homesick που λένε. Για μένα ισχύει το όπου γης, πατρίς.

Το θέμα είναι πως αν αξίζει αυτός ο κόπος να αλλάξεις πατρίδα, πρέπει να πας σε μια χώρα που έχει την προοπτική να είναι καλύτερη από εκεί που φεύγεις. Και αυτές είναι βόρεια. Πολύ βόρεια! Και κάνει κρύο! Και μισώ το κρύο!

Γαμώ το χειμώνα σας!

ΥΓ. Το κείμενο γράφτηκε υπό την επίρροια depon και λοιπόν αντιπυρετικών.

Exit mobile version