Geeks in the Pit: Resident Evil vs Silent Hill

Η στήλη Geeks in The Pits ξεσκεπάζει το «καλό κλίμα» που υπάρχει υποτίθεται στις στοές όπου εδρέυει στο School of Rock.gr και ρίχνει φως στις θανάσιμες κόντρες που έχουν οι συντάκτες μεταξύ τους.

Μακαρόνια με κιμά ή παστίτσιο; Κεφτέδες ή μπιφτέκια; Stallone ή Arnie; Κώλος ή βυζιά; Αυτά και άλλα πολλά θα παρελάσουν από τη στήλη που κρίνεται ακατάλληλη για ξενέρωτους, μισογύνηδες, κλαρινογαμπρούς και ρακοσυλλέκτες.

Σημερινή μάχη; Καλύτερο HORROR GAME… Resident Evil vs Silent Hill

Ο Ρωμανός Βαφειάδης αντιμετωπίζει τον Αλέξη Λιβαθυνόπουλο… Ο καλύτερος ας νικήσει!

Ρωμανός: Resident Evil

Ήρθε επιτέλους η μέρα που θα βάλω από μέσα μου κάτι που με τρώει για αρκετό καιρό. Αγαπητέ συνάδελφε και καλέ μου φίλε (μόνο όταν σε χρειάζομαι κάτι), μην με παρεξηγήσεις λέγοντας σου ότι….. ΜΑΣ ΤΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝΕΙ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ ΜΕ ΤΟ SILENT HILL ΤΟΣΟ ΚΑΙΡΟ.

Ααααχχχχ το είπα και ξαλάφρωσα. Δεν λέω καλό το S.H. αλλά δεν γίνετε να το βάζεις ψηλότερα στην ιεραρχία από τον «πατέρα» όλων αυτών των games… το Resident Evil. Πάμε να τα πάρουμε ένα ένα τα πράγματα. Για αρχή, μιλάμε για ένα παιχνίδι που από την εισαγωγή του, σου δείχνει να καταλάβεις ότι δεν θα την βγάλεις εύκολα ζωντανός από εκεί μέσα (δεν αναφέρω ότι κανονικοί ηθοποιοί παίζουν σε αυτήν για να έχει λίγο νόημα το battle μας).

Ας πάμε τώρα στον χώρο που εξελίσσεται η ιστορία. Μια μεγαλοπρεπή βίλα που έχεις την άνεση κι την ελευθερία να πας παντού, εν αντιθέσει με το S.H. που μπορεί να φτιάξανε μια ολόκληρη πόλη μεν, αλλά ανοίγουν 4-5 πόρτες σπιτιών δε. Περνάμε τώρα στους τρόπους επιβίωσης.

Σε μας έχεις μια πληθώρα όπλων. Μπορείς να τεμαχίσεις, κάψεις, τηγανίσεις, αποκεφαλίσεις, μαγειρέψεις σε χαμηλή φωτιά ότι βρεθεί στον δρόμο σου. Θέλω να πω ότι έχεις άπειρες επιλογές να κάνεις ότι θα ήθελες να κάνεις στον μικρό σου αδερφό αλλά δεν μπορείς… για ευνόητους λόγους. Εσύ τι έχει; Μια καραμπίνα που δεν πετυχαίνει ελέφαντα σε 2 μέτρα…. Αα και ένα ραδιόφωνο! Ποιος από τους δύο λες να έχει καλύτερες πιθανότητες επιβίωσης.

Εκτός κι αν το πλάνο σου είναι να τους βάλεις να ακούσουν Πάολα μέχρι να εκραγεί το κεφάλι τους, οκ τότε πάω πάσο. Αν ακόμα δεν έχεις παραδεχθεί την ήττα σου θα κλείσω με το κεφάλαιο χαρακτήρες. Όλοι όσοι έχουμε παίξει R.E. έχουμε τουλάχιστον μια φορά ονειρευτεί να έχουμε μια γκόμενα σαν την Jill (βασικά ακόμα το ίδιο ονειρεύομαι, που θα πάει θα την βρω κάποια στιγμή), για πες μου από το δικό σου τι θα μπορούσε κανείς να ονειρευτεί για ταίρι; Οέο; Θες να πω και για τους support χαρακτήρες, οκ θα πω.

Βρες μου κάτι στο S.H. που είναι πιο Badass από τον Burry και το Magnum του. Το μόνο που σου «δίνω» είναι η ατμόσφαιρα που έχει το παιχνίδι, αλλά και πάλι εκεί το παρακάνετε μερικές φορές (είτε θα είναι θεοσκότεινα, είτε θα είναι σχεδόν ασπρόμαυρα από την ομίχλη), αλλά και πάλι… εμείς δεν χρειαζόμαστε ομίχλη (ούτε τα «Εξαιρετικά Soundtracks» που είμαι σίγουρος ότι θα αναφέρεις) για να σε κάνουμε να χεστείς…

Αλέξης: Silent Hill

Αγαπητέ συνάδελφε Ρωμανέ, προσπαθώ εδώ και αρκετό καιρό να σου ανοίξω τα μάτια και να σε κατεβάσω από το ροζ συννεφάκι που ζεις πιστεύεις ακόμα ότι το Resident Evil είναι καλύτερο από το Silent Hill. Αλλά εσύ επιμένεις να μου σπας τα νεύρα με την ξεροκεφαλιά σου. Βέβαια δεν μπορείς να αλλάξεις τις απόψεις ενός γέρου τόσο εύκολα, για αυτό θα σου αναλύσω για ποιο λόγο υποστηρίζω το αντίθετο.

Ας εξηγήσω τους λόγους που το Silent Hill είναι καλύτερο. Πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι δεν αντιπαθώ τα Resident Evil, τα αγαπάω και τα σέβομαι σαν σωστός gamer που σέβεται τον εαυτό του. Στο Silent Hill αυτό που τραβάει κάποιον, ναι, είναι η ατμόσφαιρα και η επίδραση που έχει στον παίκτη. Αυτό ακριβώς είναι και ο σκοπός του παιχνιδιού. Δεν έχει σκοπό να σε βάλει να σκοτώσεις τέρατα, «να βγεις δηλαδή με ένα magnum και όποιον πάρει ο χάρος».

Σκοπός του παιχνιδιού είναι να σε κάνει να εξερευνήσεις τους βαθύτερους φόβους σου και να τους αντιμετωπίσεις. Μπορεί ο χαρακτήρας να μην είναι καθόλου «badass» όπως στα Resident Evil αλλά και μόνο που μπαίνει στο στόμα του λύκου και είναι πρόθυμος να εξερευνήσει μια στοιχειωμένη πόλη που οι χειρότεροι εφιάλτες του ζωντανεύουν, αυτό είναι πιο badass από οτιδήποτε. Οι χαρακτήρες επίσης δεν έχουν το τρελό background αλλά αυτό που τους ξεχωρίζει στο Silent Hill 1 είναι η διεστραμμένη προσωπικότητα τους , ακόμα και του πρωταγωνιστή μας Harry Mason.

Ο τύπος παίζει να έχει πολλά ψυχολογικά προβλήματα, όχι τόσα όσα του πρωταγωνιστή του Silent Hill 2 βέβαια. Το να αναφερθώ στο soundtrack πιστεύω είναι περιττό, όλοι γνωρίζουμε το μεγαλείο του Akira Yamaoka και τον τρόπο που μας έκανε να φοβόμαστε το σκοτάδι με τους τρομακτικούς ήχους και μελωδίες του. Όπως είπε και ο ίδιος, ακόμα και να μην ακούς τίποτα είναι ένας ήχος από μόνος του. Ενισχύει κατά πολύ τον τρόμο.

Εγώ στο Silent Hill μετράω εκπληκτικούς γρίφους, φοβερή υπόθεση, διεστραμμένα τέρατα, σάπια και αρρωστημένη ατμόσφαιρα και περίπλοκοι χαρακτήρες που κρύβουν επικίνδυνα μυστικά και θανατηφόρα. Και μια καταπληκτική σκηνοθεσία για την εποχή του με το να φαίνονται statics στην οθόνη που ενισχύει την ένταση.

Η αλήθεια έχει ως εξής. Εάν παίξεις το Resident Evil 1 τώρα θα κλάσεις από τα γέλια και δεν θα τρομάξεις καθόλου, ενώ εάν δοκιμάσεις τώρα το Silent Hill πίστεψε με θα τρομάξεις και θα χεστείς. Παραμένει διαχρονικό.
Και για να κλείσω. Συνάδελφε Ρωμανέ, το ξέρεις ότι το Resident Evil 1 έχει μπει στο βιβλίο Guinness; Ναι για χειρότερο voice acting σε videogame. Ακόμα και στον Shinji Mikami δεν άρεσαν οι φωνές. Φαντάσου πόσο σκατά ακουγόντουσαν οι Ιαπωνικές φωνές για να μην του άρεσαν ούτε οι Αγγλικές.

Εσείς τι λέτε; Ψηφίστε και αφήστε σχόλιο!